“Te wapen! Ze openen de tolpoortjes!!!” (De Catalaanse Troebelen 27)

De Guardia Civil heeft vandaag twee Catalaanse demonstranten opgepakt die een prominente rol (zouden) hebben gespeeld in de opening van tolpoortjes of juist de blokkade van snelwegen op 27 maart j.l. (https://politica.elpais.com/politica/2018/04/10/actualidad/1523342864_563615.html). De demonstranten deden dit om te protesteren tegen de arrestatie van Puigdemont in Duitsland en het harde optreden van de politiediensten tijdens de protestdemonstraties in Barcelona direct daarop. “There were also demonstrations in all four of Catalonia’s provincial capitals and major roads were blocked by sit-down protests amid a growing sense that the era of peaceful pro-independence demonstrations is over, despite appeals from the main secessionist parties for calm.” (https://www.theguardian.com/world/2018/mar/25/catalan-leader-carles-puigdemont-held-by-german-police). De arrestaties van vandaag markeren de praktische start van de door Rajoy op 3 april aangekondigde strijd van de Spaanse regering tegen de snel in getal en verspreiding groeiende “Committees ter Bescherming van de [Catalaanse] Republiek” (Comitès de Defensa de la República – CDR) ((https://politica.elpais.com/politica/2018/04/03/actualidad/1522748714_003598.html). Er was aangekondigd dat leden van de CDR bij demonstraties zouden worden vervolgd niet slechts wegens burgerlijke ongehoorzaamheid of verstoring van de openbare orde, maar nadrukkelijk ook voor rebellie. En zoals nu blijkt dus ook voor terrorisme – het openen van de tolpoortjes bij Sitges op 2 april wordt op deze manier een daad van geweld van de allerhoogste orde die strafbaar is met tenminste 30 jaar (http://www.ccma.cat/324/linforme-de-la-guardia-civil-sobre-els-cdr-que-llarena-ha-demanat-pel-cas-de-rebellio/noticia/2848134/ en http://www.ccma.cat/324/els-cdr-tallen-lautopista-c-32-a-sitges/noticia/2847895/). Dat riskeert nu de mevrouw die op sociale media een audioboodschap heeft verspreid waarin ze de demonstraties toelicht en met instructies aanbeval (https://www.elperiodico.cat/ca/politica/20180410/guardia-civil-dete-membre-cdr-protestes-peatges-setmana-santa-6746368). De CDR is in Spaanse ogen een criminele en zelfs terroristische organisatie. Pas op: de Catalaanse terroristen openen de tolpoortjes bij Figueres en Sitges!
 
En zo lijkt “het neo-Franquistische Rechts” (met verwijzing naar Ramón Cotarelo en Jose Manuel Roca, La Antitransición. La derecha neofranquista y el saqueo de España, Valencia 2015) opzettelijk in Catalonië de vorming van een terroristische organisatie als de ETA in de hand te werken (http://www.lavanguardia.com/politica/20180403/442150209888/cdr-kale-borroka-fiscalia.html). Want ze wíllen dat de Catalanisten gewelddadig worden.
Immers, dan zou het gemeenschappelijke vijandschap de Spanjaarden weer kunnen verenigen achter de vertrouwde traditionalisten, veilig en geborgen in de vertrouwde volksalliantie van weleer; het is een bijkomend voordeel dat men ook meteen de grote corruptieschandalen zou vergeten waarin de leden van de Partido Popular en het Bourbonse Koningshuis verwikkeld zijn geraakt (zoek desgewenst op “Gürtel”).
 

Er staat veel op het spel. De Spaanse regering is al meer dan een half jaar bezig om de prominente voorstanders van de Catalaanse onafhankelijkheid te verbinden met gewelddadigheid; zodra en in zoverre ze dát lukt, maken hun aanklachten van rebellie kans om ook in de ogen van het internationaal recht te worden erkend. Puigdemont wordt ook niet uitgeleverd/overgedragen op grond van het Europees aanhoudingsbevel op last van rebellie omdat ze de koppeling met georganiseerd geweld nog niet overtuigend hebben kunnen maken. Maar misschien dat ze dat met toegenomen provocatie en verdachtmaking het op termijn wél zou lukken.

Update d.d. 11 april 2018:El Periodico (https://www.elperiodico.cat/ca/politica/20180410/guardia-civil-dete-membre-cdr-protestes-peatges-setmana-santa-6746368)
De werkelijke daden zijn tot nu toe de blokkades van snelwegen en juist het open gooien van de tolpoortjes, maar mevrouw C. heeft wel gefantaseerd over toekomstige acties, publiekelijk én in militante bewoordingen, met als optiesde blokkade en “inname” van de luchthaven, de haven en het complex van voedselgroothandels (Mercabarna). (https://www.elperiodico.cat/ca/politica/20180410/audio-detinguda-cdr-parar-port-mercabarna-vaga-indefinida-6746938)

Laat ik het duidelijk zeggen: ik heb geen enkele sympathie voor anarchisten – in zoverre dat die de CDR domineren. Hier brengen ze het proces van afscheiding alleen ook maar in gevaar. Maar goed, terrorisme? Wordt ze nu niet toch op verklaarde intentie vervolgd?

Update d.d. 13 april 2018: de rechter van de Audiència Nacional heeft de eis van de aanklager (Fiscalia) om Tamara C. te vervolgen gedeeltelijk afgewezen en geoordeeld dat er geen sprake is van “terrorisme” (max. levenslang) of “rebellie” (max. 30 jaar) maar wel van de verstoring van de openbare orde (waarop een maximum straf staat van 6 jaar). De vrouw is voorwaardelijk vrijgelaten maar de zaak is nog niet afgelopen – de zaak zal voor een ander hof worden voortgezet. Het openbaar ministerie meent namelijk dat ze toch moet worden beschouwd als een lid van een organiserend management team van een criminele organisatie die gericht is op rebellie en seditie; en dat met haar acties en verklaringen – en vooral de vooralsnog geheime plannen die men veronderstelt te bestaan –  het vermeende gewelddadige karakter van het proces van afscheiding een “vertaling op straat” zou hebben gekregen. En zo wordt deze strafzaak nadrukkelijk verbonden met de zaken tegen Puigdemont en Trapero. (“Segons el ministeri públic, amb aquestes conductes “es trasllada al carrer amb actuacions violentes el procés sobiranista català que s’investiga en dos procediments al Tribunal Suprem i l’Audiència Nacional, com una clara amenaça directa a l’ordre constitucional establert”. Es refereix al seguit contra el Govern de Puigdemont i la Mesa del Parlament que va permetre la tramitació de les lleis de desconnexió i a l’obert contra el major dels Mossos, Josep Lluís Trapero, i la cúpula política del cos.” (https://www.elperiodico.cat/ca/politica/20180412/jutge-preso-terrorisme-detinguda-cdr-6752644). Zie ook, in het Engels, Catalan News: http://www.catalannews.com/society-science/item/terrorism-and-rebellion-charges-dropped-against-pro-independence-activist.

Schotten op de bres voor hun Catalaanse hoogleraar (De Catalaanse Troebelen 26)

De Spaanse justitie eist van Schotland de uitlevering van Clara Ponsatí, de verdreven minister van de Catalaanse regering en mede-organisator van het referendum over onafhankelijkheid die weer is terug gekeerd naar haar Schotse leerstoel. Zij wordt beschuldigd van seditie en rebellie en dat kan de 61 jarige hoogleraar 25 tot 30 jaar gevangenisstraf opleveren.
 
“The 61-year-old professor of economics at St Andrews University had helped to organise a peaceful independence referendum in her native Catalonia and thereafter to serve in its short-lived government. The charge of violent rebellion follows those distressing scenes in which vicious packs of unarmed Catalan citizens attacked police shields and batons with their heads and left the boys in the riot gear bereft and traumatised.” (Kevin McKenna in The Guardian van 8 april 2018)
 
Mooi gezegd. Kevin McKenna kwalificeert vervolgens de lauwe reactie van de EU op het Spaanse staatsgeweld als voorspelbaar: betaal gewoon je lidmaatschap en dan kijken we wel weg. Weinig Europese Unie lidstaten hebben Spanje gevraagd om te komen met een rechtvaardiging van het staatsgeweld en de draconische vervolging van de leiders van de Catalanisten. En dan stelt McKenna de hamvraag: “No one has asked: “So why did you insist on violent suppression when you could simply have ignored the referendum and opted not to recognise it?””
 
Een mogelijk antwoord hoorde ik vanmorgen bij het ontbijt (van Feliz): wie heeft het nu nog over het alomvattende corruptieschandaal van de regeringspartij PP? De bliksemafleider doet zijn werk. Het speelt zeker een rol. Maar het is misschien ook zo, stel ik op persoonlijke titel ter overweging voor, dat de Spaanse nationalisten moeilijk anders kunnen of willen doen dan met hun militaristische laars te blijven trappen op “de anderen” die maar niet willen meedoen aan de eeuwige glorificatie van “De Monarchie” (mijn meest recente inspiratiebron voor deze persoonlijke observatie is Ramón Cotarelo & Jose Manuel Roca, La Antitransición. La derecha neofranquista y el saqueo de España, Tirant Humanidades: Valencia 2015, 88-89).  
 
De Schotten lopen nooit weg van een goed gevecht, stelt McKenna vast, en zij zullen zich hevig verzetten tegen de overdracht / uitlevering van Ponsatì. En daarbij zijn ze de geschiedenis niet vergeten. McKenna geeft haarfijn aan welke geschiedenis echt relevant is in deze zaak. “Ponsatí’s fate will rest on the efforts of her Scottish lawyer, Aamer Anwar, and the rigorous application of Scots law and a legal system that can trace its lineage to the 12th century. In that Edinburgh courtroom, it won’t be Ponsatí’s conduct that will be scrutinised but the conduct of a country still, it seems, haunted by General Franco, another Spanish leader who attacked his own people.
       During the Spanish civil war, 549 Scottish volunteers fought Franco and his fascists after he led a rebellion against the outcome of a democratic election. The volunteers were backed by funds raised in the grassroots Aid for Spain campaign in Scotland, which was among the republic’s biggest financial supporters at that time.
       More than 80 years later, another Scottish grassroots fund is helping its adopted Catalan citizen escape the clutches of the successors to Franco.”
 
https://www.theguardian.com/commentisfree/2018/apr/08/spain-scotland-catalonia-eu-extradition-mckenna-ponsati-independence-sedition
 
PS. Ik hoop dat het me wordt vergeven dat ik zulke lange stukken tekst van McKenna heb geciteerd. Zijn artikel is van harte aanbevolen.