Auteursarchief: HJLirb

Frau Genocide – Verzoek tot strafrechtelijk vooronderzoek naar Ursula von der Leyen

door
Het Internationaal Strafhof is verzocht onderzoek te doen naar de wenselijkheid en mogelijkheid om Ursula von der Leyen aan te klagen voor medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden die zijn (worden) gepleegd door de Staat Israel in de Palestijnse gebieden. Dat zou op 22 mei 2024 bekend zijn gemaakt (https://dezayasalfred.wordpress.com/…/icc-case-against…/). Von der Leyen is reeds zeker vanaf december 2023 herhaaldelijk beschuldigd van medeplichtigheid aan de genocide op de Palestijnen: de Ierse Europarlementariër Clare Daly (onze favoriete EP-er waar we als Nederlanders helaas niet op kunnen stemmen!) noemt haar al enige tijd “Frau Genocide” (https://www.palestinechronicle.com/no-thanks-frau…/; en in het parlement met motivatie in context: https://x.com/ClareDalyMEP/status/1738968791269134498?s=20). Von der Leyen zal zich dit moeten aantrekken omdat zij over het Internationaal Strafhof namens de Europese Commissie vorig jaar nog heeft gesteld dat “The European Union is supportive of the role of the International Criminal Court”, al bedoelde ze dat meer specifiek in, hoe kon het anders, de pogingen om Putin te vervolgen (Statement by President von der Leyen on the establishment of the International Centre for the Prosecution of Crimes of Aggression against Ukraine, 6 maart 2023: https://neighbourhood-enlargement.ec.europa.eu/…/statem…).
Een uitgebreid bericht over de voorbereiding van de aanklacht tegen Ursula von der Leyen treft u dus aan in het weblog van de vooraanstaande rechtsgeleerde én historicus Alfred de Zayas, voormalig Speciaal Rapporteur van de Verenigde Naties voor de Bevordering van een Democratische en Gelijkwaardige Internationale Rechtsorde. Ik citeer de inleiding tot zijn bericht: “A communication is submitted today to the Office of the Prosecutor of the International Criminal Court (ICC), setting forth in detail, through facts and evidence, that there are reasonable grounds to believe that the current president of the European Commission, Mrs. Ursula von der Leyen, a national of Germany, is complicit in a number of violations of international humanitarian law, amounting to crimes within the jurisdiction of the ICC, committed by the Israeli armed forces (IDF) against Palestinian civilians in the Occupied Palestinian Territory (OPT), including the Gaza Strip.” (https://dezayasalfred.wordpress.com/…/icc-case-against…/)

De eenzijdige berichtgeving over Gaza in het NOS Jeugd-Journaal

door
Ik heb de NOS een klacht gestuurd. Ik geef ‘em hieronder weer.
Een klacht. Het jeugdjournaal van 21 mei 2024 bracht een item over de verklaring van de hoofdaanklager van het Internationaal Strafhof van de dag daarvoor met een korte schets van de context die wel zeer gunstig uitvalt voor de medestanders van de staat Israel. “Wie is er schuldig aan de oorlog in Gaza?”, vraagt de voice-over. “Is dat Hamas, de terreurgroep die onschuldige mensen uit Israel heeft gedood, of Israel dat Gaza bombardeert en met tanks en soldaten binnen is gevallen? Allebei, zegt de aanklager bij een grote wereldwijde rechtbank in Den Haag, het Internationaal Strafhof”. Overigens: de buitenopnames zijn van het juiste gebouw maar de interieurshots zijn van het Internationaal Gerechtshof, alsof goede beeldredactie er ook niet meer toe doet. Verderop in het item komt een “infographic” segmentje. Daarin wordt plompverloren als startpunt gesteld dat “de terreurgroep” op 7 october 2023 Israel aanviel en daarbij 1200 mensen vermoordde en 200 mensen ontvoerde. Er is geen context gegeven van bezetting, apartheid, willekeurige moord, mishandeling en opsluiting, economische versterving, noch van eerdere “grasmaai” operaties etc. Ook gaat men voorbij aan het feit dat een groot aandeel van de 1200 Israelische doden, eerder door de voice-over reeds als onschuldige slachtoffers bestempeld, bestond uit militairen van de bezettende macht of, toch ook minder onschuldig, kolonisten die landjepik (of erger) hadden bedreven en op gestolen land leefden; bovendien gaat het item voorbij aan het feit dat talloze slachtoffers zijn gemaakt door de Israelische tegenactie ten gevolge van van deels geklungel en deels de Hannibal-doctrine (voorkom de gijzelingsopties tegen de hoogste prijs om chantage te voorkomen). Maar ik begrijp (doch keur niet goed) dat men de kindertjes daar niet te veel mee wil lastig vallen –– de NOS wil de volwassenen sowieso ook altijd al de zogenaamd “gecompliceerde” context besparen. Het is echter pas echt oneerlijk om wél het grote aantal van 1200 doden aan Israelische zijde in spraak en in beeld te publiceren, maar tegelijkertijd geen enkel aantal te geven voor de slachtoffers aan Gazaanse zijde (om ook maar te zwijgen over de gelijktijdige moordpartijen die Israeli in hetzelfde verband aanrichten op de Westoever en Zuid-Libanon). “Bij die aanval kwamen 1200 israeliers om het leven”, stelt de voice-over over deze eerder reeds als “onschuldigen” aangemerkte slachtoffers, terwijl de getallen in beeld komen. “Ook ontvoerde Hamas meer dan 200 mensen. Israel reageerde door bommen te gooien op Gaza. Ook viel het leger van Israel Gaza binnen. En zo ziet Gaza er nu uit. Het Israelische leger pleegde er veel geweld. Ook tegen gewone burgers. En het leger bombardeert scholen, huizen en ziekenhuizen. Voor de mensen in Gaza is er niet genoeg eten, drinken en medicijnen.” De kinderen die geacht worden naar het Jeugdjournaal te kijken hebben toch leren rekenen? Waarom worden ze dan niet in de gelegenheid gesteld om zelf te constateren dat er in deze zaak een probleem van grove disproportie ligt: 1200+200 Israeli aan de ene zijde tegenover meer dan 35.500 (exclusief de doden onder het puin) aan de andere. Dat is meer dan 25x zoveel. De disproportionaliteit alleen al is een erkende schending van het oorlogsrecht. De kwalitatieve beweringen over uithongering en versterving lijken op een aanhangsel maar vormen de essentie van de aanklacht van genocide in welke context de hele zaak wordt aangeklaagd. Maar in dit Jeugdjournaal item is de essentie verhuld gelaten. En de kinderen mogen het niet zelf “uitrekenen”…

Al het ge-OH in ons kikkerland terzijde: Nederland is nog gewoon medeplichtig aan genocide

door
De afgelopen week hebben we herhaaldelijk opnames kunnen zien van, en berichten kunnen lezen over, de vandalisering en belemmering van de vrachtwagens met hulpgoederen onderweg naar Gaza, maar nog in Palestijns gebied, door Israelische “kolonisten”. Het Israelische leger (door de NOS “politie” genoemd) stond er steeds bij en keek ernaar. Het is duidelijk, voor de zoveelste keer, dat de Israelische autoriteiten niets doen tegen deze misdaden en dat ze veeleer gelukkig zijn met de inspanningen van deze Zionistische schurken.
Israel is echter wel verplicht tot ingrijpen. De uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van 26 Januari 2024 verplicht (want de “order” is bindend) Israel in artikel 11.5 tot de gegarandeerde doorvoer van hulpgoederen als een van de voorlopige maatregelen. Ik citeer:
“(5) The State of Israel shall, pursuant to point (4) (c) above, in relation to Palestinians, desist from, and take all measures within its power including the rescinding of relevant orders, of restrictions and/or of prohibitions to prevent:
(a) the expulsion and forced displacement from their homes; (b) the deprivation of:
(i) access to adequate food and water;
(ii) access to humanitarian assistance, including access to adequate fuel, shelter, clothes, hygiene and sanitation;
(iii) medical supplies and assistance; and (c) the destruction of Palestinian life in Gaza.” (artikel 11.5)
En dan is, met de ICJ order van 28 maart, op verzoek van Zuid-Afrika c.s besloten tot aanvullende maatregelen. Deze bindende uitspraak (een “order”, met bindend effect, waarvoor zie artikel 48) herbevestigt de “order” van 26 januari 2024 (https://www.icj-cij.org/…/192-20240126-ord-01-00-en.pdf) en voegt daar opnieuw de verplichtingen aan toe waar we het hier over hebben, maar nu wellicht wat meer in detail: “Take all necessary and effective measures to ensure, without delay, in full co-operation with the United Nations, the unhindered provision at scale by all concerned of urgently needed basic services and humanitarian assistance, including food, water, electricity, fuel, shelter, clothing, hygiene and sanitation requirements, as well as medical supplies and medical care to Palestinians throughout Gaza, including by increasing the capacity and number of land crossing points and maintaining them open for as long as necessary” (artkel 51.a)
.
Tot nu toe heeft Israel daar dus lak aan. Net als alle bondgenoten die stellen vierkant achter Israel te staan. En die geen enkele moeite doen, effectief, om Israel te dwingen zich te houden aan de bepaling die “erga omnes” is, dus die alle ondertekenaars van de Genocide Conventie daartoe hebben verplicht.
Nederland is medeplichtig aan genocide. Just Saying.

We krijgen een kabinet van kruisvaarders.

door
We hebben vanmorgen een inkijkje gekregen in de extreemrechtse betonrot van ons land. Nederland laat de natuur, het klimaat, de studenten en de asielzoekers grof barsten in ruil voor geldelijke cadeautjes aan “het eigen volk” van ons land –– de boeren voorop. Er valt veel te betreuren en te vrezen. Ik licht er maar één puntje even uit.
.
Citaat van de dag:
“Nederland steunt het bestaansrecht en de veiligheid van de staat Israël. Met inachtneming van de oplossingen voor het Israëlisch-Palestijnse conflict en de diplomatieke belangen, wordt onderzocht wanneer verplaatsing van de ambassade naar Jeruzalem op een daartoe geschikt moment kan plaatsvinden. Nederland neemt het initiatief tot oprichting van een internationaal tribunaal voor de berechting van misdrijven (waaronder genocide) door IS (Da’esh). Armenië wordt gesteund in Europees verband.” (Hoofdlijnenakkoord tussen de fracties van PVV, VVD, NSC en BBB, 16 mei 2024)
.
De extreem-rechtse Tokkie-coalitie steunt hiermee de verdere verdrijving van Palestijnen uit hun huis en haard door de Apartheidsstaat Israel, met (a) het accent op het koloniale narratief van veiligheidsbelangen, (b) de erkenning van Jerusalem als hoofdstad van Israel; en (c) de weging van “de diplomatieke belangen” die alleen maar kunnen worden uitgelegd als de onvoorwaardelijke steun voor Israel, de VS etc. Zo wordt de steun aan de genocide op de Palestijnen verstevigd geheel in strijd met internationaal recht (de order van het Internationaal Gerechtshof indachtig). En dat terwijl ––– o gotspe –– daarna uitdrukkelijk de intentie wordt uitgesproken om de genocide gepleegd door IS (Da’esh) juist internationaal te berechten. Er is opvallend genoeg hier geen sprake van het dagen van de genocidale criminelen van Israel voor het Internationaal Strafhof. Dat is punt (d).
.
De Nederlandse medeplichtigheid aan de genocide gepleegd door Israel in de Palestijnse gebieden neemt nu dus alleen maar toe. In dat licht komt de bepaling dat “Inburgering omvat kennis over de Holocaust en de slachtoffers daarvan” alleen nog maar hypocrieter over.
.
Ook gelet op de paragraaf over asielopvang én geheel volgens vrees en verwachting stel ik het volgende vast: we krijgen een kabinet van kruisvaarders. En met de gedoogsteun aan de genocide is Nederland nu echt een criminele organisatie geworden.

De Tijd zal het leren? Niet noodzakelijkerwijs….

door
Citaat van de dag over de “verkrachting van alle regelen van het volkenregt en van de militaire eer” in 1860.
In een politiek-katholieke (“ultramontaanse”) krant «Le Monde» is volgens een bericht in de Opregte Haarlemsche Courant van 22 october 1860 geklaagd “dat het meer en meer blijkt, dat de bezetting van den Kerkelijken Staat door de Piemontezen heeft plaats gehad met verkrachting van alle regelen van het volkenregt en van de militaire eer, zoodat de piemontesche generaals zich veeleer hebben gedragen als bandieten dan als krijgslieden. De ultramontaansche publicist begrijpt niet, dat de voorstanders der italiaansche revolutie de handelwijze dier generaals huldigen en prijzen en niet gevoelen, dat eene zaak, door zulke middelen ondersteund, niet lang de publieke opinie voor zich kan behouden.” (https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010545704:mpeg21:a0003)
Ja, dat was nóg zo’n overschrijding van een “rode lijn” die eenvoudigweg neerkwam op landjepik, roof, demonisering en massamoord (met Rutte’s betekenisloze “rode Lijn” van Rafah in gedachten). De zogenaamde “eenwording van Italië” is tot stand gekomen door de gewelddadige verovering van de twee staten in het zuiden en midden van Italië (resp. het Koninkrijk der Beide Sicilieën en de Kerkelijke Staat) in 1860-1870 door de Piemontesen, dat wil zeggen, het leger van het zogenaamde koninkrijk van Sardinië (in welke naam reeds een aanspraak op dat eiland lag) onder de koning Vittorio Emanuele II van het huis van Savoije (met Italiaanse bijvoeglijk naamwoord “sabaudo/a”). Dit leger kwam in actie nadat de vrijwilligers van de avonturier Garibaldi, een Savoyard uit Nizza / Nice, de voornaamste plaatsen van het insulair en continentaal Sicilië had veroverd. Er zou nog zo’n zes tot tien jaar verzet worden gepleegd om de annexatie tegen te gaan of om te keren. Maar de verzetsstrijders zijn met harde hand verslagen. Hun verzet is door de bezetters succesvol afgeschilderd als ‘bandieterij” in de publieke opinie van het Noorden (van zowel het schiereiland als in de rest van Europa). Een moderne benaming zou “terrorisme” zijn. Zo zijn de verzetstrijders effectief gedemoniseerd en het doel van hun strijd is gebagatelliseerd en gedelegitimiseerd. In de toenmalige kranten en tijdschriften van Torino, Turijn, de hoofdstad van Piemonte, werd gesmuld van de verhalen over vrouwelijke bandieten, juist omdat zij demonstreerden hoezeer vrouwen een sterke potentie hadden om te vervallen tot “beesten” (Giordano Bruno Guerri, Il sangue del sud. Antistoria del Risorgimento e del brigantaggio, Oscar Mondadori Milano [2010] 20111, 165-173). Dit misogyne aspect kwam bovenop de resultaten van de beroemd geworden “vader van de criminologie”, de gevaarlijke gek Cesare Lombroso. Hij heeft de afgehaakte hoofden van geëxecuteerde “bandieten” naar zijn laboratorium laten brengen om zo hun schedels en herseninhoud op te meten –– dat versterkte de gangbare racistische overtuiging dat de “zuidelijke” mens eerder en meer geneigd zou zijn tot gewelddadigheid en misdadigheid. Dat zuiden van Italië werd door de Piemontese intelligentsia graag aangeduid als “Africa”. De door Lombroso bestudeerde hoofden zij, gezet in was, nog steeds te “bezichtigen” in een museum in Turijn. In Tripadvisor lees ik de volgende recensie van een zeker Graham B. uit februari 2024 onder het kopje “Please avoid”. De tekst spreekt boekdelen: “Truly appalling, this is something that only a truly racist system could come up with. You would never see in Germany a museum dedicated to Josef Mengele and yet you find something just as atrocious in Turin and the state sees nothing wrong with it. The genocide of 1 million citizens of the Kingdom of the Two Sicilies was made possible also because it was backed up by the racial pseudo-scientific theories of that demented mediocre little man of Cesare Lombroso. I’m disgusted beyond words, you should feel ashamed of yourselves.” Zo ook reeds een zekere “Jan” in 2020: “This museum exalts a racist as Lombroso. It should be closed or converted in a memory moment as Auschwitz or Birkenau.” (https://www.tripadvisor.com/Attraction_Review-g187855…). Al jaren roepen talloze Zuid-Italianen om de sluiting van het museum en de teruggave van de menselijke resten ter eervolle begraving.
Het kalme voortbestaan van het museum is wat mij betreft een enorme schandvlek die ons eraan herinnert dat alle misdaden tot genocide aan toe kunnen worden vergeven en vergeten, als ze überhaupt al waren opgemerkt en geregistreerd, zolang de demonisering van de slachtoffers in de publieke opinie succesvol blijft geschieden.

Clinton’s lessen in “bogus history”.

door
Ik zou geen geschiedenisles nemen van Hillary Clinton. Ze heeft eergisteren (op 9 mei 2024) tijdens een televisieoptreden bij MSNBC’s “Morning Joe” de demonstrerende studenten verweten te weinig te weten van geschiedenis. “I have had many conversations… with a lot of young people over the last many months now. And… they don’t know very much at all about the history of the Middle East. Or frankly about history in many areas of the world including in our own country. But with respect to the Middle East, they don’t know that under the bringing together of the Israelis and the Palestinians by my husband ––the then-Israeli prime minister Ehud Barak and the then–head of the Palestinian Liberation Organisation, then the Palestinian Authority, Yasser Arafat –– an offer was made to the Palestinians for a state on, you know, 96% of the existing territory occupied by the Palestinians with 4% of Israel to be given to reach 100% of the amount of territory that was hoped for. And this offer was made and if Yasser Arafat had accepted it there would have been a Palestinian state now for about 24 years. It’s one of the great tragedies of history that he was unable to say, ‘yes,’….”
Ze had hetzelfde punt reeds gemaakt in 2016: “If Yasser Arafat had agreed with my husband at Camp David in the late 1990s to the offer then Prime Minister Barak put on the table, we would have had a Palestinian state for 15 years already.” (https://www.timesofisrael.com/clinton-palestinians-could…/).
Ze betreurt dat de studenten volgens haar zo gemakkelijk het slachtoffer zijn geworden van de anti-Israel en pro-Hamas propaganda die volgens haar in flarden op de sociale media worden rondgestrooid. Dat is de context waarin ze dit punt nu weer heeft gemaakt.
Maar ze verspreid hier zelf valse informatie, niet in de vorm van “fake news” maar van “bogus history”.
De afwijzing van de voorstellen van Barak, gezegend door haar echtgenoot Bill, zou volgens Hillary dus een grote tragedie in de geschiedenis zijn geweest. Ze verwees naar de halfbakken poging van president Clinton om nog even snel vrede te fixen met een topoverleg in Camp David in 2000. Daar werd geen realistisch voorstel gedaan maar een Israelisch dictaat voorgelegd –– uitdrukkelijk onveranderbaar –– waar de Palestijnen onmogelijk mee akkoord konden gaan. Het zou de Israeli een enorme uitbreiding van gebied geven op de Westoever doordat de illegale nederzettingen opeens zouden zijn witgewassen. Het Palestijnse gebied zou volledig versnipperd overblijven met honderden checkpoints en talloze Israelische militaire bases –– zoals nu ook de feitelijke situatie is in de bezette gebieden. De Israeli zouden bovendien compleet gezag en beheer hebben over het gehele oeverland van de Jordaan én over het daarboven uitstekende luchtruim, waarmee de Palestijnse gebieden volledig geïsoleerd zouden geraken, ook van Jordanië, en waardoor ze alle aanspraken op het water van het riviersysteem zouden verliezen. Israel zou ook soevereiniteit verwerven over heel Jerusalem inclusief het Haram Al-Sharif terrein met de al-Aqsa moskee, waarvan we donders goed weten dat ze die van plan zijn af te breken om ruimte te maken voor de bouw van hun eigen tempel. De Palestijnen zouden ermee hebben ingestemd om met lege handen achter te blijven (Zie hiervoor, bijv., Noura Erakat, Justice For Some. Law and the Question of Palestine, Stanford University Press: Stanford Ca 2019, pp. 170-173; Rashid Khalidi, The Hundred Year’s War on Palestine. A History of Settler Colonialism and Resistance, 1917-2017, Metropolitan Books: New York 2020, 210-211).
Clinton’s Camp David besprekingen van 2000 waren een farce en zo hebben veel historici en juristen ook geoordeeld. De farce werd ook gehekeld door voormalig president Carter, wellicht de enige Verenigde Statener op hoog niveau die echt heeft begrepen hoe de vork in de steel zit. Ook hij oordeelde dat er geen sprake was van een echt voorstel van de stichting van een levensvatbare Palestijnse Staat. “There was no possibility that any Palestinian leader could accept such terms and survive, but official statements from Washington and Jerusalem were succesvol in placing the entire onus on Yasir Arafat” (Jimmy Carter, Palestine. Peace Not Apartheid, Simon & Schuster: New York etc. 2006, 152.)
De Palestijnen kregen dus de schuld, voor de zoveelste en niet de laatste keer, van het mislukken van een deal die in feite helemaal geen deal was maar een onaanvaardbaar dictaat dat simpelweg neerkwam op de “Realpolitike” annexatie van hun land, de uitwissing van hun claims op zelfbeschikking en de vernietiging van een van de meest heilige plaatsen van de Islam. Deze kwalijke insinuatie van “hardnekkige onwil” van Palestijnen om deel te nemen aan een vredesproces waarin ze worden gemangeld zien we dus terug in deze verse beschuldiging van Hillary Clinton (uit 2016 en nu opnieuw in 2024). Het versterkt de onterechte suggestie dat de Palestijnen verwende nesten zouden zijn die nooit naar rede zouden willen luisteren.
De studenten die protesteren weten inmiddels wel beter dan te luisteren naar de pro-zionistische leugens van “Karen”. Over selectieve propaganda gesproken: daar hebben we de sociale media niet voor nodig.

Mijn klacht gestuurd aan de bestuurders van de UvA

door

Refaar Alareer Library Tent Roeterseiland (foto uit eigen kring)

Vandaag heb ik de volgende brief met klacht gestuurd aan de bestuurders van de UvA.

“Geachte leden van het College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam,
In de wetenschap dat dit niet het eerste en enige bericht is dat u heeft ontvangen over de gebeurtenissen rond de bezetting en ontruiming van het universiteitsterrein op het Roeterseiland, wil ik toch beleefd uw aandacht vragen voor mijn klacht. De universiteit is bij uitstek een plaats waar kritische geluiden die afwijken van het groepsdenken in de maatschappij gehoord zouden moeten worden om aldus bij te dragen tot de verscherping van de dominante publieke opinie. De mogelijkheid bestaat immers dat de jonge mensen die academisch worden en zijn opgeleid met argumenten kunnen komen die aanleiding geven tot de overtuiging dat het groepsdenken is vervallen tot een dwaling in termen van moraliteit, goede zeden, rechtstatelijkheid en rechtvaardigheid. Zelf ben ik van mening dat het publieke debat in Nederland veel te veel wordt bepaald door halve waarheden en ronduit onwaarheden, die in sterke mate het gevolg zijn van duurzame manipulaties, die zorgvuldig worden onderhouden en algemeen worden vergemakkelijkt door een overheersende toestand van onwetendheid en onverschilligheid bij een groot deel van het algemeen publiek. Het is dan ook kwalijk dat dissidente geluiden van mensen die geacht mogen worden hun overtuigingen met argumenten te ondersteunen (want daarvoor zorgt uw instelling immers) eenvoudigweg worden weggeknuppeld en geschopt (dat laatste staat ook op beeld) door een aggressief optredende politiemacht. De aanklacht van erfvredebreuk tegen de protesterende studenten (en alumni) kan toch zeker niet deze snelle en gewelddadige reactie billijken, dunkt me. Het wekt de suggestie dat andere motieven een rol hebben gespeeld (de IHRA verklaring bijvoorbeeld indachtig). Hoe dan ook, ik vind het uiterst betreurenswaardig dat de Universiteit van Amsterdam het verkiest om aan te kant te staan van de partijen die de genocide op de Palestijnen in Gaza en, in context, de structurele bezetting van ook de Westoever en al die andere misdaden van de Israelische Apartheidsstaat in de Palestijnse gebieden en Israel zélf, gedogen of zelfs actief ondersteunen (waarbij ik dan opmerk dat mijn woordkeus gelegitimeerd is door meerdere rapporten van VN functionarissen, VN speciale rapporteurs, wereldwijd gerespecteerde NGO’s en uiteindelijk nu ook gesteund door de voorlopige bevindingen van het Internationaal Gerechtshof, en ten dele ook de Nederlandse rechter). Ik zal verder niet teveel van uw tijd gebruik maken en het hier bij laten. Dit was een klacht van een bezorgde burger, academisch opgeleid in Amsterdam (Universiteit van Amsterdam 1981 koststondig; Vrije Universiteit te Amsterdam 1985 – 1990; Leiden University voor NWO 1992-1996).
Met gepaste groet,
Huib J. Lirb
Amsterdam”

Moslimhaat ter verdoezeling van landjepik

door

Het feit dat Al-Jazeera, toch een zeer grote en internationaal invloedrijke nieuwsorganisatie, nu door Israel is gecensureerd, verboden en bestolen (apparatuur en ander materieel in beslag genomen), lijkt bij hun collega’s in het zogenaamd vrije westen niet veel stof te doen opwaaien. Alsof het gewoon wat Saharazand was om snel weer weg te wassen: bij ons wordt Al-Jazeera immers toch door veel mensen afgeserveerd als partijdig en onbetrouwbaar (zie noot). Het feit van de censuur is weliswaar mediabreed gemeld, maar de dag erna is de journalistieke goegemeente collectief door gegaan waar men was gebleven. En het groepsdenken is nooit afgestapt van het drogbeeld van Israel als «enige democratie in het Midden-Oosten» als vertrekpunt.

Dat deze “vooruitgeschoven post van de Vrije Wereld”, zoals Israel doorgaans wordt voorgesteld te zijn, in feite juist een bewezen Apartheidsstaat is die al 75 jaar (en zeker 56 jaar) lang de Palestijnse bevolking bezet, besteelt, terroriseert, vervolgt, martelt, deporteert, verkracht, vandaliseert, vernedert, bombardeert, willekeurig opsluit, vermoordt, onder-bulldozert, demoniseert, uit-huis-zet, uithongert, biometrisch documenteert en surveilleert en ook nog eens exploiteert in de affichering van productprestaties op de internationale wapenmarkt is een structureel composiet feit van de “longue durée” dat maar moeilijk beklijft en in de berichtgeving doorwerkt.

Periodieke pieken in de geweldspiraal die met een gewelddadige bezetting gepaard gaan, worden ten onrechte gezien als “oorlogen”. Door verzetsstrijders af te schilderen als een oorlogsvoerende tegenpartij wordt de suggestie gewekt (a) dat de bezettende macht, nu immers ogenschijnlijk als een “aangevallen” macht, het recht zou hebben op zelfverdediging tegen de lieden die zich willen bevrijden uit de greep van de bezetter; en (b) dat het volgens de ongeschreven verstandhouding tussen de klassieke natiestaten van het westen geoorloofd zou zijn om een «State of Exception» op te eisen waarmee verplichtingen volgend uit internationaal recht mogen worden opgeschort uit veiligheidsoverwegingen–––denk daarbij aan de uitzondering van Guantanamo Bay, aan de inzet van “enhanced interrogation” technieken zoals “waterboarding”, of denk aan het zelfverzonnen recht om met drones op afstand hele groepen mensen te vermoorden in, tja, willekeurig welk «Verweggistan»). Rechtstatelijkheid is ver te zoeken, óók in het «Vrije Westen.» Ik zeg het maar.

Noot. Op 23 october 2023 schreef ik in een FB stukje dat “Islamofobie blijkt ook al uit de hardnekkige waarschuwing die steeds bij alle Youtube videos van Al Jazeera staat: Al Jazeera wordt geheel of ten dele gefinancierd door de regering van Qatar. Stoere waarschuwing:«geloof ze niet», is de suggestie. Dan nu de Nederlandse publieke omroep [de NPS](inclusief NOS): die is net zo goed gefinancierd door de staat. [Net zoals de BBC, de RAI, de ZDF, Arte en alle andere Europese PUBLIEKE omroep dat zijn.] So, that’s your point? Waarom wel de één en niet de ander? Antwoord: islamofobie.” Moslimhaat

 

Voor de Israelische ban van Al-Jazeera, zie bijv.: https://www.middleeasteye.net/news/israeli-government-votes-shut-down-al-jazeera). Dit zo mooi democratisch-ogende besluit (want) van het parlement heeft een al even rechtstatelijk-ogende basis in een wet van 1 april j.l. (https://www.middleeasteye.net/news/israel-palestine-al-jazeera-benjamin-netanyahu-parliament-campaign). Zo’n eigen wet is natuurlijk snel gemaakt. En zo lijkt “The Rule of Law” te zijn gehandhaafd terwijl men de persvrijheid zojuist verder heeft verwurgd. Overigens is deze selectieve opschorting van de persvrijheid uit “veiligheidsoverwegingen” een mooi voorbeeld van de genoemde “state of exception” die sinds The Global War on Terror in de paktijk is uitgewerkt vooral door de regeringen van Bush Jr. en Obama.

“Four dead in Ohio.”

door

Op 4 mei valt er meer te gedenken, internationaal, dat verband houdt met actuele misdadigheid. Aangehecht is de originele aankondiging van het studentenprotest dat op 4 mei 1970 werd gehouden op de campus van de Kent State University in Ohio. De studenten protesteerden tegen de uitbreiding van de Vietnam oorlog naar Cambodia door Nixon. De nationale garde schoot toen op de demonstranten. Er vielen vier doden en meerdere gewonden. De gebeurtenis is in herinnering gehouden mede door het lied “Ohio” van Neil Young (gebracht door Crosby Stills Nash en Young.) “Tin soldiers and Nixon’s coming/ We’re finally on our own/ This summer I hear the drumming/ Four dead in Ohio”.

Poster 4 mei 1970 Kent State Ohio (Wikimedia Commons)

”
.

O ja. Voor het geval mijn berichtje verkeerd wordt opgevat: voor onze familiegeschiedenis denk ik morgen meer specifiek aan mijn opa Cornelis Lirb, die gesloopt is door de Nazis in Amersfoort en zijn broer Barend die aan de spoorlijn van Birma heeft moeten werken. En aan het leed dat berokkend is aan hun gezinsleden. En mijn overgrootvader Gerbrands die in de hongerwinter is geëindigd in een kartonnen doos bij de Zuiderker omdat zijn schoenzolen onvoldoende voeding hadden geboden. Ik gedenk hun leed OOK in stilte, morgen, maar wel in context van de geschiedenis zoals die zich — wegens straffeloosheid ten gevolge van het groepsdenken dat beheerst wordt door onwetendheid, onverschilligheid, selectieve amnesie en moedwillige verdraaïng — helaas maar blijkt te mogen “herhalen” in perverse reenactment.
.
Maar de dodenherdenking van 4 mei zou alleen maar voor Nederlandse slachtoffers zijn, hoor je deze week steeds. De oproep om herhaling van de misdadigheden te voorkomen ––– “opdat het nooit meer zal gebeuren” –– heeft in voorgaande jaren sprekers er juist toe geleid verbanden te leggen met de actualiteit. Zo legde Femke Halsema in haar toespraak van 2022 expliciet het verband met de oorlog die toen net was begonnen in Europa (https://www.4en5mei.nl/…/toespraak-op-de-dam-femke…). En Zelensky kreeg op 4 mei zelf de gelegenheid om een verband te leggen in Den Haag (zie https://www.government.nl/…/ukraine—the-netherlands…). Dus het argument om nu expres géén verband te leggen met de genocide in Gaza is aantoonbaar een vals gelegenheidsargument.
.
Geschiedenis gedenken heeft eigenlijk alleen maar zin JUIST wanneer je het betrekt op de actualiteit. Anders is het gewoon verleden tijd.

 “Another Scramble for Africa” (Part II)

door

 

Het parlement van het Verenigd Koninkrijk heeft in gisteren (22 April 2024) ingestemd met het plan van de regering van Rishi Sunak om “illegale migranten” per vliegtuig naar Rwanda te deporteren. Dat Afrikaanse land is daarmee dan de officiële zakenpartner van het VK in de uitbesteding van de asiel-aanvraag en opvang. Eerdere pogingen om de uitbesteding te realiseren zijn tegengehouden door rechterlijke uitspraken omdat Rwanda geen veilige plaats zou zijn voor de gedeporteerden. 

     Boris Johnson had het plan voor de uitbesteding van asielopvang aan Rwanda reeds in april 2022 geïntroduceerd als “oplossing” voor het verenigd Koninkrijk. De eerste poging om een lading mensen af te voeren per vliegtuig is nog op het nippertje tegengehouden door een uitspraak van rechters van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (14 juni 2022). De uitzetting zou onherstelbaar leed kunnen toebrengen aan de migranten omdat de mensenrechtensituatie in Rwanda zorgwekkend werd geacht. Die uitspraak verplichtte de Britse regering tot een rechtsgang in eigen land, via de High Court en de Court of Appeal tot de Supreme Court (zie o.a. BBC News 15 November 2023). Ook die rechters bepaalden, op 15 November 2023, dat de deportatie en uitbesteding niet door mocht gaan vanwege het gebrek aan veiligheid in Rwanda. Mensenrechtenorganisaties hadden uiteraard fel geprotesteerd tegen de deportatieplannen (zie verwijzingen naar o.m., Human Rights Watch). De regeling zou in 2023 hebben voorzien in de opname van zo’n 1000 mensen van een geschat totaal van 27.000 mensen die met bootjes in een enkel jaar in Engeland zijn gearriveerd  (Clyne, 15 november 2023). Veel van het geld dat ermee is gemoeid was reeds aan Rwandsa uitbetaald. 

       Tot dusver was het beoogde deportatieproject door de gelding van het internationaal humanitair recht succesvol tegengehouden. Maar nu heeft de Britse regering in antwoord op de juridische blokkades het verdrag met Rwanda inmiddels aangepast met een wet (voorgesteld op 7 december 2023 en gisteren goedgekeurd) met onder meer de bepaling dat de mensen alleen naar het VK kunnen worden teruggestuurd en niet naar enig ander land kunnen worden uitgezet. Ook is er door de regering bepaald, geheel in weerwil van alle waarschuwingen van mensenrechtenorganisaties, dat Rwanda een veilig land is voor de gedeporteerden. Dit is dis gedaan met een wet, de “Safety of Rwanda (Asylum and Immigration) Bill” van 7 december 2023: “this Act gives effect to the judgement of Parliament that the Republic of Rwanda is a safe country.” (zie verwijzingen in de eindnoot). De wet bevat ook een diskwalificatie (“Disapplication”) van delen van de “Human Rights Act 1998”. Het Parlement heeft de wet geaccepteerd enaldus ook het deportatieplan goedgekeurd. Als was het een spel van welles-nietes-welles en dat zien we steeds vaker: de ene keer opteren politici voor de inzet van de wet om hun politieke wil op te leggen (“lawfare” / “wetstrijd”, waarvoor zie o.a. mijn twee Vimeo video’s in de eindnoot ), ook in de westerse liberale democratiën, en de andere keer, zoals in dit geval, schakelen ze de rechters met pennenstreken uit. Net zo makkelijk. Dat het internationaal humanitaire recht zomaar door politieke besluiten kan worden terzijde geschoven is een actuele trend–– de straffeloosheid van Israel’s door het Internationaal Gerechtshof “plausibel” geachte genocidale misdadigheid indachtig. 

     De implicatie voor de gelding van het internationaal recht en de rechtstatelijkheid in het algemeen lijkt velen te ontgaan. Zo lees je in het NOS bericht de volgende zinnen hierover: 

“Rwanda werd door de rechters als “niet veilig” bestempeld: er bestond een risico dat de migranten uiteindelijk onrechtmatig zouden worden teruggestuurd naar hun land van herkomst. Bovendien waren er zorgen over het asielproces in het Afrikaanse land. Dat probleem is door de Britse premier Sunak nu verholpen. Met de nieuwe wetgeving heeft de premier bereikt dat het veiligheidsargument niet meer in de weg staat. Het Lagerhuis heeft Rwanda nu als veilig bestempeld.” 

(https://nos.nl/artikel/2517817-brits-parlement-akkoord-met-plan-om-asielzoekers-te-deporteren-naar-rwanda).

We lezen hier dat het probleem is verholpen met “nieuwe wetgeving”. En die wet behelst een politieke verklaring dat Rwanda veilig is. Weg met de rechters. Dat is een gevaar dat ook onze rechtstatelijkheid bedreigt: denk maar aan de stemmen die hier nu opgaan om het stikstofprobleem op te lossen door gewoon de eisen te verlagen. Weg met de uitspraak van de rechter in de Urgenda zaak. Zo gaat het ook met de uitspraak van de rechter (oook in beroep) in de zaak van Oxfam-Novib / Pax Nederland / The Rights Forum tegen de staat inzake de levering van onderdeling van de Joint Strike Fighter aan Israel. En zo gaat het steeds met “de heer” Wilders die rechters wreekt, verdragen wil negeren, politieke tegenstanders voor de rechter daagt (O, gotspe!) en andere politici beweegt tot het maandenlang vergaderen over de wenselijkheid om de grondwet te blijven respecteren. De specifieke oplossing waar Rishi Sunak c.s. mee is gekomen is nu juist de kern van het nieuws, lijkt me. Want dát gaat ons het meest aan. Niet in de laatste plaats omdat de Rwanda-deal een precedent zou kunnen blijken te zijn voor snode plannen van onze aanstaande Tokkie-coalitie. De afkondiging van een “asielcrisis” met de bedoeling om strengere maatregelen te kunnen nemen ligt vandaag reeds als  voorstel op de formatie onderhandelingstafel (https://nos.nl/nieuwsuur, 23 April 2024).

Ik besluit met een korte overweging over de voorgeschiedenis van de Rwanda deal. Het Rwandese bedrijfsplan van de uitbesteding van asielopvang is namelijk ouder dan 2022. Denemarken ging het VK in mei 2021 al voor in de overweging van de mogelijkheid om de (nieuwgekomen) asielzoekers in het eigen land tegen betaling te laten opvangen in Rwanda (Amnesty International, 5 Mei 2021; http://www.lirb.nl/historia-the-historyliner/another-scramble-for-africa/). Maar de Deense plannen stuitten ook op juridische en politieke problemen in EU verband. Denemarken had ook deelgenomen aan de trend om asielzoekers naar eilanden te sturen om in afzondering een tijdje weg te kwijnen en aldus potentiële asielzoekers te ontmoedigen naar het land te komen. In het Deense geval ging het om het eiland Lindholm. Australië stuurde bootvluchtelingen naar de Pacifische eilanden Nauru en Manus. Reeds in de 1990er jaren stuurde de VS asielzoekers uit Haïti naar Guantanamo Bay (https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2264298). Nederland doet nu eigenlijk hetzelfde, met de gelijke motivatie, door de asielzoekers te laten wegkwijnen in het moedwillig te mager geoutilleerde opvangcentrum in Ter Apel. 

 

Maar de Rwanda deal heeft nog een meer directe en opmerkelijke voorloper: Netanyahu had namelijk in 2018 geijverd om Afrikaanse migranten, tot een geschat totaal van 37.000 uit voornamelijk Eritrea and Sudan, uitgezet te krijgen naar Rwanda met hulp van de UNHCR. Dat plan is in april 2018 gesneuveld (zie verwijzingen in de eindnoot). Maar het is wel sterk dat de hele gewraakte constructie natuurlijk uit de koker is gekomen van de staatkundige specialist in de verdrijving van grote groepen mensen: de staat Israel. En het is nu ook bijna toepasselijk dat het plan is geaccepteerd door het Britse parlement: want het waren de Britten die in de achttiende eeuw (vanaf het besluit van 18 Augustus 1786) en de negentiende eeuw hun proletariërs –– die arme lieden die de pech hadden ergens van te zijn beschuldigd –– massaal deporteerden naar een continent dat zij beschikbaar en geschikt achtten, Australië. Later achtte de Britse politiek het land van Palestina evenzo geschikt voor de afvoer van proletariërs uit Oost-Europa (vanaf de Balfour Declaration van 2 November 1917: neem voor verantwoording van mijn woordkeus gerust  contact op en dan zorg ik voor een motivatie met verwijzingen). 

En zo zien we hoe Engeland en Israël historisch nauw met elkaar verbonden zijn, en blijven, in hun gedeelde  “settler colonialist” mentaliteit. 

Eindnoot met verwijzingen

Jeffrey Heller, “Israel’s Netanyahu scraps African migrant relocation deal with U.N.”, Reuters, 3 April 2018  (https://www.reuters.com/article/idUSKCN1HA18F/)

Noa Landau, “Netanyahu Accuses U.S. Human Rights Group of Foiling Asylum Seeker Deal With Rwanda, Says Will Investigate”, Haaretz, 3 April 2018 (https://www.haaretz.com/israel-news/2018-04-03/)

Redactioneel, “Netanyahu accuses EU, New Israel Fund of pressing Rwanda to nix migrants deal”, The Times of Israel, 3 april 2018 (https://www.timesofisrael.com/netanyahu-accuses-eu-new-israel-fund-of-pressing-rwanda-to-nix-migrants-deal/)

Redactioneel “‘Asielzoekers moeten op het Deense eiland gaan inzien dat het uitzichtloos is'”, NOS 19 december 2028 (https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2264298)

“Denmark: Plans to send asylum-seekers to Rwanda “unconscionable and potentially unlawful”, Amnesty International, 5 Mei 2021 (https://www.amnesty.org/en/latest/news/2021/05/denmark-plans-to-send-asylum-seekers-to-rwanda-unconscionable-and-potentially-unlawful/)

Rhys Clyne, “The government’s Rwanda asylum seeker plan won’t work”, Institute for Government, 14 april 2022 (https://www.instituteforgovernment.org.uk/article/comment/governments-rwanda-asylum-seeker-plan-wont-work)

Redactioneel, “Europees Hof grijpt in: eerste asielvlucht uit VK naar Rwanda toch geannuleerd”, NOS Online, 15 juni 2022 (https://www.nos.nl/l/m/2432725)

Redactioneel, “Denmark: Joint Statement Brings Little Clarity on Rwanda Outsourcing but Generates Renewed Critique”, European Council on Refugees and Exiles (ECRE), ECRE Weekly Bulletin, 16 september 2022 (https://mailchi.mp/ecre/ecre-weekly-bulletin-16092022?e=989a4aebdd#Denmark). 

Yasmine Ahmed, “The UK Should Abandon Its Rwanda Asylum Deal, Once and For All” (orig, in The Independent), Human Rights Watch, 12 October 2023 (https://www.hrw.org/news/2023/10/12/uk-should-abandon-its-rwanda-asylum-deal-once-and-all)

Dominic Casciani & Sean Seddon, “Supreme Court rules Rwanda asylum policy unlawful”, BBC News, 15 November 2023 (https://www.bbc.com/news/uk-67423745). 

“Rishi Sunak said the government would work on a new treaty with Rwanda and said he was prepared to change UK laws.”

Rhys Clyne, “Rishi Sunak backed himself into a corner with the Rwanda plan – as Suella Braverman warned”,  Institute for Government, 15 November 2023 (https://www.instituteforgovernment.org.uk/comment/rishi-sunak-rwanda-suella-braverman)

Emily McDonnell, “UK Supreme Court Finds UK-Rwanda Asylum Scheme Unlawful”, Human Rights Watch, 15 November 2023 (https://www.hrw.org/news/2023/11/15/uk-supreme-court-finds-uk-rwanda-asylum-scheme-unlawful). 

Sir Jonathan Jones KB KC (Hon.), “The Supreme Court’s Rwanda verdict and Rishi Sunak’s response: what happens next?”, Institute for Government, 16 November 2023 (https://www.instituteforgovernment.org.uk/comment/supreme-court-rwanda-rishi-sunak-response#:~:text)

H.J. Lirb, “Another Scramble for Africa”, Lirblog, 4 januari 2024 (http://www.lirb.nl/historia-the-historyliner/another-scramble-for-africa/)

De originele indiening van de Safety of Rwanda (Asylum and Immigration) Bill van 7 december 2023 (https://publications.parliament.uk/pa/bills/cbill/58-04/0038/230038.pdf). Amendamenten: https://bills.parliament.uk/bills/3540/publications. Laatste amendament: “Safety of Rwanda (Asylum and Immigration) Bill” (https://bills.parliament.uk/bills/3540)

Lawfare / Wetstrijd

H.J. Lirb, “Juridische ontsporing. Van daadstrafrecht tot intentiestrafrecht”, 10 sep 2019 (vimeo.com/432498775). Alessandro Gamberini, Italiaans strafrechtadvocaat, over de juridische ontsporing in het Spaanse strafproces tegen het streven naar de Catalaanse zelfbeschikking, over de noodzaak om burgerlijke ongehoorzaamheid te beschermen, met ook referentie naar zijn verdediging van Carola Rackete, de kapitein van Sea Watch 3 die in juni 2019, die Afrikaanse drenkelingen op Lampedusa liet ontschepen in weerwil van het verbod van Minister Salvini. Registratie van zijn bijdrage tot een paneldiscussie, geleid door een prominente Catalaanse journalist, Antoni Bassas (ARA), in de Foreign Friends of Catalonia “Conferència Catalunya al món” gehouden in de Paranimf de la Facultat de Medicina de la Universitat de Barcelona op 10 september 2019.

H.J. Lirb, “Wet-strijd en de politisering van de rechtspraak”/  “Lawfare and the Politicization of the Judiciary” (Nederlands ondertiteld). Professor Alfred De Zayas on International Law à la carte, 8 October 2019  (vimeo.com/426553497)