.
.
.
Eindnoten/
.
Eindnoten/
Om een inleidend stukje van Reichler’s betoog te citeren: “Mr President, what makes Israel’s ongoing occupation of the Palestinian territory unlawful is precisely its permanent character, and what demonstrates its permanence are: (i) Israel’s de jure and de facto annexation of Jerusalem and the West Bank; (ii) its claims of sovereignty over these areas, which it refers to by their biblical names, Judea and Samaria, and considers integral parts of the State of Israel; (iii) its establishment of hundreds of permanent Israeli settlements, with over 700,000 Israeli settlers, who have been promised by successive Israeli governments that they will never be removed; and (iv) the multitude of official statements and documents that openly declare Israel’s intention to incorporate all of the occupied territory east of the Green Line into the State of Israel as a permanent part of a single Jewish State extending from the Jordan River to the Mediterranean Sea.” (p. 62 van de transcriptie https://www.icj-cij.org/…/186-20240219-ora-01-00-bi.pdf_ (Mijn vette letters –– zie eindnoot).
Paul Reichler, dus, over de illegaliteit van de voortdurende bezetting van Palestijnse gebieden door Israel, die in feite neerkomt op de annexatie van territorium, doelgericht en openlijk intentioneel verklaard, met bijbehorende repressie, verdrijving, diefstal, moord etc. en natuurlijk de bewerkstelliging van een onherroepelijke demografische transformatie in wat alleen maar kan worden gezien als een permanente koloniale onderneming. In de video van UNWebvideo (https://www.icj-cij.org/multimedia/203577) op TC 0.40.25 tot 1.24.27; mee te lezen in transcriptie (https://www.icj-cij.org/…/186-20240219-ora-01-00-bi.pdf) op pp 61-76.
.
Het is helaas gebruikelijk geworden, in de alledaagse labbekak, om “advisory opinions” van het ICJ gemakkelijk af te wimpelen als irrelevant omdat ze “niet-bindend” zijn, maar dat is onterecht en ook het is ook zeer hachelijk. Hachelijk omdat dit misprijzen altijd de belangen dient van de partijen die gebaat zijn bij de status quo. En tegen die belangen wordt nu juist gerechtigheid geëist. Het is, zoals gezegd, ook onterecht: een “advisory opinion” van het ICJ stelt voor ieder probleem dat op de agenda staat de juridische en conceptuele kaders vast opdat toekomstige beoordelingen, onderhandelingen en besluiten duidelijk kunnen worden gerelateerd aan het geldend internationaal recht (Zie https://www.icj-cij.org/advisory-jurisdiction). Zo’n advies geeft geïnformeerd, bestudeerd en getoetste richting aan een juridisch probleem. Dat is geen klein bier. Het potentieel effectieve belang van “advisory opinions” van het ICJ is overigens ook tijdens de zitting van gisteren gedemonstreerd door de 2e spreker, Andreas Zimmermann. En zelfs Malcolm Shaw, NOTA BENE de advocaat van de staat Israel in de zaak van Zuid-Africa versus Israel van vorige maand waarin het risico dat Israel zich schuldig maakt aan genocide in Gaza “plausibel” is beoordeeld, concludeerde in de bespreking van het ICJ in zijn handboek over internationaal recht: “The importance of advisory opinions delivered by the court is […] not to be underestimated” (Malcolm N. Shaw, International Law. Eighth Edition. Cambridge University Press 2017, p. 847).
Het pleidooi van Philippe Sands, in dezelfde zitting van 19 februari, geeft goed aan hoe groot het juridisch gewicht is –– kan zijn –– van een ICJ Advisory Opinion. Volgend fragment is deel van een antwoord op de vraag of de verklaring van een advies niet in de weg zou kunnen zitten van toekomstige onderhandelingen, zoals tegenstanders (er is nu even geen “wederpartij”) plegen te beweren. Philippe Sands: “the function of this Court, of these judges, of you, is to state the law: to spell out the legal rights and obligations that will allow a just solution in the future, in conformity with international law. The political context is totally irrelevant. The legal questions in Namibia, in the Wall case, in the Chagos case, all had a political context186, but the Court did not blink. It has never shied away from drawing the consequences of the right to self-determination187. In Chagos and in Namibia, the Advisory Opinions have been significant and positive in their outcomes and effects. By identifying the applicable legal principles, and then applying them to the facts, the Court performs a most significant, uniquely significant role, for protagonists and for the international community as a whole. With great respect to my friends from the United States and Britain, it is the very opposite of what they have written: the function of this Court, in interpreting and applying the right of self-determination of the Palestinian people, can only assist in a solution based on the law, by setting out the parameters required by the law to resolve the matter. A forthright advisory opinion from this Court makes a resolution more likely, not less likely.” (voornoemde transcriptie p. 95, met verwijzingen naar de zaken Chagos, de “Apartheids” Scheidingsmuur en Namibië in de loop van zijn betoog).
Eindnoot: de verwoording van dit Zionistische streven met de formule “from the river to the sea” is lang geleden ook al gesteld in het handvest van de Likoed Partij.
“The Right of the Jewish People to the Land of Israel (Eretz Israel). (a.) The right of the Jewish people to the land of Israel is eternal and indisputable and is linked with the right to security and peace; therefore, Judea and Samaria will not be handed to any foreign administration; between the Sea and the Jordan there will only be Israeli sovereignty. (b.) A plan which relinquishes parts of western Eretz Israel, undermines our right to the country, unavoidably leads to the establishment of a “Palestinian State,” jeopardizes the security of the Jewish population, endangers the existence of the State of Israel. and frustrates any prospect of peace.” (https://www.jewishvirtuallibrary.org/original-party-platform-of-the-likud-party). Het wordt door Likoed leden nog steeds herhaald, zoals hier: “I want it to be clear that I do not recognise national rights of Palestinians in the Land of Israel. I recognise their human rights and their individual rights, and also their individual political rights — but between the sea and the Jordan there is room for one state, a Jewish state”. (Tzipi Hotovely, Lid van de Knesset voor de Likoed partij, sprekend in 2010 en geciteerd in Leila Farsakh, “The One-State Solution and the Israeli-Palestinian Conflict- Palestinian Challenges and Prospects”, Middle East Journal, Vol. 65, No. 1, Winter 2011, pp. 55-71, op p. 61). Er zijn Zionisten die nog verder gaan dan de Likud: Daniella Weiss, de aanvoerder van een prominente kolonisten-beweging, blijft volhouden dat het land dat door haar god aan het volk van Israel zou zijn beloofd, haar Eretz Yisrael, zich uitstrekt van de rivier de Eufraat tot de rivier de Nijl. (Isaac Chotiner, The Extreme Ambitions of West Bank Settlers. A Leader of the Settlement Movement on Expanding Into Gaza, and her Vision for the Jewish State”, The New Yorker, 11 November 2023: https://www.newyorker.com/news/q-and-a/the-extreme-ambitions-of-west-bank-settlers).
Het internationaal Gerechtshof (ICJ) heeft nog maar nét de internationale gemeenschap gewaarschuwd dat Israel zich “mogelijk” schuldig maakt aan genocide (plausibiliteit is verklaard en nog geen zekerheid met een proeftijd van een maand) en dat steun aan de (mogelijk) genocidale daden en maatregelen van Israel zal neerkomen op een veroordeling wegens medeplichtigheid; en toch gaat Nederland meteen al weer de fout in door de plotselinge opschorting van steun aan de VN-hulporganisatie voor Palestijnse vluchtelingen UNRWA. Krachtens de Genocide Conventie zou, vanwege het vastgestelde risico op genocide, de actieve steun juist aan ISRAEL eigenlijk al moeten worden opgeschort. Dat zou voor Nederland op zijn minst betekenen dat de levering van onderdelen voor de F35’s van Israel wordt gestaakt (we wachten nog op de uitspraak van het hoger beroep in de zaak van Oxfam-Novib c.s.).
.
Er is door het Internationaal Gerechtshof vastgesteld dat de onthouding van middelen van bestaan en dus ook humanitaire hulp deel uitmaakt van het repertoire aan genocidale misdaden. “Elementen” van genocide zouden lieden als Rutte die “versterving” waarschijnlijk noemen, mits ze die realiteiten ook echt onder ogen zouden zien. Na de plotselinge beschuldiging door Israel, een paar dagen geleden, van 15 medewerkers van de UNRWA voor betrokkenheid bij de uitval van Hamas op 7 october 2023 heeft Nederland vrijwel onmiddellijk de steun opgeschort aan dit VN orgaan dat primair verantwoordelijk (en nagenoeg uitsluitend in staat) is voor de humanitaire hulp aan Gazanen. Dit is gedaan ondanks het feit dat er direct maatregelen zijn genomen door de VN waardoor deze mensen, voor zover schuldig (doch nog niet bewezen) en nog in leven, allemaal nu non-actief zijn (zie verwijzing). Het gaat om 15 zullen we zeggen “rotte appels” in een personeelsbestand van circa 30.000, met andere woorden, 0,05%. Maar wel meteen een 100% afstraffing. Een afstraffing van de hulpverlenende organisatie in de eerste plaats die in zijn uitwerking neerkomt op een collectieve bestraffing van de burgerbevolking van Gaza. Dàt is nu juist een element van de genocide. De Nederlandse regering heeft zich dus meteen binnen een paar dagen na de (voorlopige) uitspraak van het ICJ, met andere woorden in de proeftijd onder waarschuwing, overduidelijk medeschuldig gemaakt aan de genocide. Want die genocide zal ongetwijfeld worden vastgesteld. Talloze experts in internationaal recht, historici en zelfs specifiek multidisciplinaire “genocide-deskundigen” zijn daar nu al van overtuigd, geheel parallel aan de aarzeling van het ICJ. En dan hoop ik dat er strafrechtelijk zal worden afgerekend met de criminele labbekak van de Nederlandse bewindslieden.
.
De Nederlandse regering speelt Israel in de kaart. Israel wil immers graag zoveel mogelijk Gazanen nu nog laten sterven (“demographic engineering”) of in ieder geval doen “verdwijnen”, waartoe de Israeli de ontberingen van de Gazanen opvoeren; vandaar de timing van deze UNRWA beschuldiging en vandaar de blokkades door kolonisten bij de doorgang voor vrachtwagens met hulpgoederen. Israel doet dit opdat de overlevenden dan op den duur wel moeten worden geëvacueerd, vanwege voldongen feiten, om uiteindelijk als staatloze vluchtelingen te worden opgenomen door landen als, inderdaad, Nederland. Dan mag de hele internationale gemeenschap meedoen, tegen wil en dank, aan de etnische zuivering ten dienste van het koloniale project van de Zionisten dat reeds vanaf de 1920er jaren duidelijk is gericht geweest op de verdwijning van de inheemse bevolking van Palestina (met uitzondering van de Yishuv, de inheemse Joodse minderheid). Wordt vervolgd, uiteindelijk dus ook in Ter Apel, met een als het ware zeer verdiende collectieve bestraffing van de Nederlandse bevolking –– Take That!
.
.