Categoriearchief: Uncategorized

Mijn klacht gestuurd aan de bestuurders van de UvA

door

Refaar Alareer Library Tent Roeterseiland (foto uit eigen kring)

Vandaag heb ik de volgende brief met klacht gestuurd aan de bestuurders van de UvA.

“Geachte leden van het College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam,
In de wetenschap dat dit niet het eerste en enige bericht is dat u heeft ontvangen over de gebeurtenissen rond de bezetting en ontruiming van het universiteitsterrein op het Roeterseiland, wil ik toch beleefd uw aandacht vragen voor mijn klacht. De universiteit is bij uitstek een plaats waar kritische geluiden die afwijken van het groepsdenken in de maatschappij gehoord zouden moeten worden om aldus bij te dragen tot de verscherping van de dominante publieke opinie. De mogelijkheid bestaat immers dat de jonge mensen die academisch worden en zijn opgeleid met argumenten kunnen komen die aanleiding geven tot de overtuiging dat het groepsdenken is vervallen tot een dwaling in termen van moraliteit, goede zeden, rechtstatelijkheid en rechtvaardigheid. Zelf ben ik van mening dat het publieke debat in Nederland veel te veel wordt bepaald door halve waarheden en ronduit onwaarheden, die in sterke mate het gevolg zijn van duurzame manipulaties, die zorgvuldig worden onderhouden en algemeen worden vergemakkelijkt door een overheersende toestand van onwetendheid en onverschilligheid bij een groot deel van het algemeen publiek. Het is dan ook kwalijk dat dissidente geluiden van mensen die geacht mogen worden hun overtuigingen met argumenten te ondersteunen (want daarvoor zorgt uw instelling immers) eenvoudigweg worden weggeknuppeld en geschopt (dat laatste staat ook op beeld) door een aggressief optredende politiemacht. De aanklacht van erfvredebreuk tegen de protesterende studenten (en alumni) kan toch zeker niet deze snelle en gewelddadige reactie billijken, dunkt me. Het wekt de suggestie dat andere motieven een rol hebben gespeeld (de IHRA verklaring bijvoorbeeld indachtig). Hoe dan ook, ik vind het uiterst betreurenswaardig dat de Universiteit van Amsterdam het verkiest om aan te kant te staan van de partijen die de genocide op de Palestijnen in Gaza en, in context, de structurele bezetting van ook de Westoever en al die andere misdaden van de Israelische Apartheidsstaat in de Palestijnse gebieden en Israel zélf, gedogen of zelfs actief ondersteunen (waarbij ik dan opmerk dat mijn woordkeus gelegitimeerd is door meerdere rapporten van VN functionarissen, VN speciale rapporteurs, wereldwijd gerespecteerde NGO’s en uiteindelijk nu ook gesteund door de voorlopige bevindingen van het Internationaal Gerechtshof, en ten dele ook de Nederlandse rechter). Ik zal verder niet teveel van uw tijd gebruik maken en het hier bij laten. Dit was een klacht van een bezorgde burger, academisch opgeleid in Amsterdam (Universiteit van Amsterdam 1981 koststondig; Vrije Universiteit te Amsterdam 1985 – 1990; Leiden University voor NWO 1992-1996).
Met gepaste groet,
Huib J. Lirb
Amsterdam”

Het gaat gewoon om landjepik

door

P.S. Nu we het er toch over hebben, dit was een Facebookstukje van gisteren (26 maart 2024):

Denk eraan: het gaat gewoon om landjepik
“While there are those in Israel and the world who seek to undermine our right over the Judea and Samaria area and the country in general,” Smotrich said Friday, referring to the territory by its biblical name, “we are promoting settlement through hard work and in a strategic manner all over the country.”
Cate Brown, “Israel announces largest West Bank land seizure since 1993 during Blinken visit” , The Washington Post, March 22, 2024. (https://www.washingtonpost.com/…/israel-largest-west…/)

“From the river to the sea”? De pot verwijt de ketel dat ‘ie zwart ziet.

door
“From the river to the sea”?
Palestine will be free. Nog steeds wordt de leus van de Pro-Palestina demonstranten vaak uitgelegd, ten onrechte, als oproep tot het verdrijven van alle Joodse Israeli uit het gebied tussen de Jordaan en de Middellandse zee. In Nederland heeft een rechter reeds geoordeeld dat het scanderen of in schrift tonen van “From the river to the sea, Palestine will be free” niet strafbaar is, juist omdat een alternatieve interpretatie mogelijk is. Niet alleen is die mogelijk maar ook veel waarschijnlijker: voor de meeste demonstranten (zo beweer ik met vertrouwen) roept de leus op tot de verwerkelijking van gelijke behandeling, gelijke kansen, gelijke rechtspositie en gelijke mate van vrijheid voor alle inwoners van het bedoelde gebied. Hierover heb ik eerder reeds geschreven.
De leus is gisteren echter opnieuw als vanzelfsprekend “antisemitisch” gepresenteerd, ten onrechte dus, te weten in het EO TV-programma met Rob Oudkerk over het antisemitisme in Nederland na 7 october 2023.
De leus zou meteen de meest kwalijke uiting van haatzaaierij zijn omdat die – in nogmaals de onterecht beperkte interpretatie –– direct zou oproepen tot complete genocide op de Joods-Israelische bevolking. Mensen als Femke Halsema gaan daarbij totaal voorbij aan het feit dat juist de staat die momenteel echt genocide aan het bedrijven is politiek wordt geleid door een partij die een soortgelijke oproep heeft gedaan over ongeveer hetzelfde, zullen we zeggen, tussen twee wateren gelegen gebied. Het gebied van de rivier de Jordaan tot de Middellandse zee maakt deel uit van “Het Beloofde Land” (“Eretz Jisrael”, “Judea and Samaria”). Dit gedroomde land is het “Groot-Israel” dat volgens politieke zionisten als óók de leden van Netanyahu’s Likoed partij wordt gezien als ondeelbaar, onfeilbaar, onaantastbaar en onvermijdelijk. Het is ook voorgesteld als een uitsluitend door Joodse mensen bestuurd land dat zich zou uitstrekken van de Eufraat in Noord-Syrië tot de Nijl in Egypte. Libanon, een groot deel van Syrië, van Egypte, Jordanië en mogelijk delen van Irak zouden uiteindelijk kennelijk moeten worden opgeslokt. Waanzinnige drogbeelden? Was het maar waar. Zie het begin van het manifest van de Likoed partij dat was opgesteld ten behoeve van de verkiezingen in 1977 (onder leiding van Menachim Begin).
Ik citeer:
“The Right of the Jewish People to the Land of Israel (Eretz Israel)
a. The right of the Jewish people to the land of Israel is eternal and indisputable and is linked with the right to security and peace; therefore, Judea and Samaria will not be handed to any foreign administration; between the Sea and the Jordan there will only be Israeli sovereignty.
b. A plan which relinquishes parts of western Eretz Israel, undermines our right to the country, unavoidably leads to the establishment of a “Palestinian State,” jeopardizes the security of the Jewish population, endangers the existence of the State of Israel. and frustrates any prospect of peace.”
In deze verklaring zijn de ambities van Likoed door middel van klakkeloze (veronder-)stelling gelegitimeerd op zowel theologische als op praktisch-militaire gronden. Dit strookt met diverse uitlatingen van onder meer Menachim Begin zelf zoals geciteerd in de kranten ten tijde van de verkiezingen van 1977. Dus zoals in het artikel “Likoed eerlijker dan Arbeiderspartij. Begin verdedigt nederzettingen in bezet gebied, in Trouw 13 mei 1977 (https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010826673:mpeg21:a0191) of het artikel “Begin is een harde nationalist”, in het NRC Handelsblad 18 mei 1977 (https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000026317:mpeg21:a004).
Het leek me toch wel weer gepast –– vanuit de gedachte dat de pot de ketel verweet zwart te zien –– om de in 1977 verklaarde doelstelling van de Likoed (Likud) partij te delen, opnieuw, na het zien van een aflevering van Rob Oudkerk’s EO TV programma, want de tekst, en vooral het POLITIEKE STREVEN, is nog onverminderd actueel. Dat blijkt uit de uitingen van (enge!) figuren als Danielle Weiss, een woordvoerder van Kolonisten op de door Israel bezette Palestijnse Westoever (waarover ik eerder een post heb geschreven). En de basishouding van voorgenomen landjepik-verdrijving-en-apartheid (want daar komt het in de praktijk op neer) is onlangs nog herbevestigd door de steun van talloze Likoed-politici aan de Nahala verklaring van februari 2019: ““I hereby commit to be loyal to the land of Israel, not to cede one inch of our inheritance from our forefathers. I hereby commit to act to realize the settlement plan for the settlement of 2 million Jews in Judea and Samaria in accordance with Prime Minister Yitzhak Shamir’s plan, as well as to encourage and lead the redemption of all the lands throughout Judea and Samaria. I commit to act to cancel the declaration of two states for two peoples and replace it with the stately declaration: ‘The land of Israel: One country for one people.’ ” Israel Hayom / JNS.org, “Right-Wing Officials Back Plan to Bolster Jewish Settlements in Judea, Samaria by 2 Million”, The Allgemeiner, 16 februari 2019)
O ja, en een paar dagen geleden verklaarde ook Netanyahu zelf nog eens dat hij vindt dat “In the future, the state of Israel has to control the entire area from the river to the sea. This is what happens when you have sovereignty” (Middle East Eye, 18 januari 2024) (https://www.instagram.com/reel/C2QUlpPAnlN/…)

Amnestie voor ten onrechte vervolgde Catalanisten. Deel 1.

door

Facebook stukje naar aanleiding van Cain Burdeau, “Spain on edge as Sánchez strikes deal on Catalan amnesty, politician shot” (https://www.courthousenews.com/spain-on-edge-as-sanchez-strikes-deal-on-catalan-amnesty-politician-shot/)

Coïncidentie: kort na de bekendmaking dat Carles Puigdemont waarschijnlijk amnestie zal krijgen [“about time, too!”] in ruil voor politieke steun van Catalanisten aan de PSOE van de Spaanse premier Sanchez, en een dag na de gewelddadige protesten van Spaanse nationalisten in reactie op dat nieuws, werd in Madrid een van de oprichters van de ultra-rechts-nationalistische partij Vox voor zijn deur in het gezicht geschoten door een onbekend persoon. De toevallige samenloop van deze gebeurtenissen is door sommigen direct opgevat als indicatie van een causaal verband. Op zoek naar een een mogelijk schuldige partij, op de tast in het duister, hebben ze het verband gelegd met de Catalaanse zaak. Immers, het Spaans-Nationalisme van Vox staat lijnrecht tegenover het Catalaanse onafhankelijkheidsstreven. En Vidal-Quadras was in de 1990er jaren de aanvoerder van de Partido Popular (de conservatieve, anti-revolutionaire en Spaans-Nationalistische “volkspartij” die is voortgekomen uit de Franquistische elite) in Catalunya.

Zoals de NOS het wil: “Quadras is neergeschoten op de dag dat de Spaanse regering een akkoord heeft gesloten met Catalaanse separatisten. De partij van separatistenleider Puigdemont steunt premier Sánchez bij het vormen van een nieuwe regering in ruil voor amnestie. Quadras is fel tegen deze deal. «Onze natie houdt op te bestaan als liberale democratie en wordt een totalitaire tirannie», zei hij op X vlak voordat hij werd neergeschoten.” (https://nos.nl/…/2497223-prominente-spaanse-politicus…).
Deze verdachtmaking, geheel zonder verder bewijs en uitsluitend op grond van speculaties over een denkbaar geacht “motief” van Catalanisten, is echter een zeer onwaarschijnlijke. Ten eerste wordt telkens duidelijk gemaakt dat de aanslag zorgvuldig moet zijn voorbereid: de aanslagpleger stond hem op te wachten. Dat wringt toch wel een beetje met de suggestie van de spontane woede over zijn uitspraak op het gewezen Twitter de dag tevoren. Maar dat is niet mijn voornaamste bezwaar. De Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging vanaf althans de tweede helft van de twintigste eeuw is immers nadrukkelijk gekenmerkt geweest door geweldloosheid –– ondanks het feit dat juist van de kant van de Spaanse Nationalisten en autoriteiten herhaaldelijk geweld, verbaal en fysiek, TEGEN de Catalanisten is gebruikt. De geweldloosheid is inderdaad van oudsher een opmerkelijk verschil geweest tussen de onafhankelijkheidsstrijders van de Basken en de onafhankelijkheidsstrevers van de Catalanen (zie bijvoorbeeld Daniele Conversi, The Basques, the Catalans and Spain. Alternative Routes to Nationalist Mobilisation, Londen 1997). Het is nogal wat om zomaar een complete ommezwaai van historisch belangrijke betekenis te accepteren op grond van een lullige coïncidentie.
De suggestie van een causaal verband op grond van louter coïncidentie en speculatie over “motief” voor de aanslag is het resultaat van oppervlakkige journalistiek óf natuurlijk moedwillige stemmingmakerij. Ik zou net zo goed kunnen speculeren dat een Spaanse Nationalist juist deze vent heeft beschoten precies om de Catalanisten in diskrediet te brengen en de woede van de Spaanse Nationalisten verder op te wekken. Net zo makkelijk. De insinuatie dat de Catalanisten mogelijk tot deze aanslag zouden zijn gekomen, kortom, is een villein “appeltje-eitje”, een gemakzuchtig “kip-in-het-pannetje”, een pro-Spaanse speculatie die moeiteloos terecht is gekomen in nieuwsberichten in diverse media.
Neem het bericht van RTL Nieuws, “Oprichter Spaanse nationalistische partij Vox in gezicht geschoten”, van 9 november 2023: “De Spaanse politicus Vidal-Quadras was jarenlang lid van het Europees Parlement en was daar van 2004 tot 2007 vicevoorzitter van namens de Europese Volkspartij. In 2014 besloot hij de partij te verlaten, om een eigen partij op te richten: Vox. Het was een beweging tegen de Catalaanse onafhankelijkheid, legt RTL Nieuws-correspondent Richard Hogenkamp uit. «Hij wilde het tegengeluid zijn. Later zijn ze de extreemrechtse hoek opgegaan.»” Direct daarop wordt weliswaar gesteld dat het niet bekend is “Of de beschieting verband houdt met zijn politieke standpunten of verleden”, maar het verband is door de correspondent niettemin gelegd. (https://www.rtlnieuws.nl/…/alejo-vidal-quadras-spaanse…).
Of neem dit voorbeeld van Cain Burdeau, «Spain on edge as Sánchez strikes deal on Catalan amnesty, politician shot» op de website van Courthouse News Service van 9 November 2023. De ondertitel zinspeelt reeds op een causaliteit: «Political tensions boiled over in Spain after acting Prime Minister Pedro Sánchez entered a controversial amnesty deal with Catalan separatists and a co-founder of Spain’s far-right Vox party was shot in the face.» De insinuatie wordt alleen maar sterker in de eigenlijke tekst. https://www.courthousenews.com/spain-on-edge-as-sanchez…/
Ongetwijfeld zal de speculatie ruim baan hebben gekregen in de grote Spaanse kranten. Maar ik heb het té druk met het volgen van het nieuws over Palestina om dat nader uit te zoeken.
Update 21 juni 2024. Er is in Nederland een verdachte opgepakt. Die zou deel uitmaken van de Mocro-Mafia. “El País meldt op basis van bronnen bij de politie dat de opgepakte verdachte banden heeft met Nederlandse drugscriminelen uit de hoek van de zogenoemde Mocro-maffia. Volgens deze bronnen is het goed mogelijk dat de Nederlandse criminelen in opdracht van Iran hebben gehandeld. De dader werd eerder door anderen ook gezocht in de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging. Dit omdat Vidal-Quadras’ partij Vox fel gekant is tegen de onafhankelijkheid van Catalonië.”
https://www.rtl.nl/nieuws/binnenland/artikel/5456332/spaanse-media-verdachte-aanslag-politicus-nederland-opgepakt

De Catalaanse Troebelen 5. Bijval van Alfred de Zayas (kopie van een Facebook stukje)

door

Facebook stukje d.d. 26 september 2017

Alfred-Maurice De Zayas, de “UN Independent Expert on the promotion of a democratic and equitable international order”, heeft een paar dagen geleden een (open) brief gestuurd aan Juncker, Timmermans e.a., waarmee de Catalaanse Troebelen rond het aanstaande referendum opeens toch een relevante en pertinente verantwoordelijkheid wordt van ook de Europese politiek en niet alleen maar kan worden afgedaan als een interne kwestie van Spanje.

“On international day of Peace the Independent Expert calls on the European Commission to defend the right of the Catalan people to express their identity in the form of a referendum, compatible with European law and international law. The European Commission should condemn the use of direct and indirect force on a population who is intent on expressing its right to choose.

The independent expert calls on Spain to suspend all measures of repression against the people of Catalonia and to cease interfering with the exercise of fundamental democratic rights, including the rights of freedom of expression, freedom of assembly and association, and the non-derogable right of the self-determination of all peoples.”

Gelukkig, het oude begrip van “het zelfbeschikkingsrecht der volken” lijkt toch nog geldingskracht te hebben internationaal recht. Het is wel het thema van de week, zo net na het referendum van de Koerden in Irak. Toch wordt het Catalaanse onderwerp niet gemakkelijk opgepikt. Misschien dat de persverklaring van deze prominente expert van de VN, op persoonlijke titel – dat wel – kan leiden tot een verhoogde mate van belangstelling voor het probleem van de (of, voor zij die eraan twijfelen, de discussie over de geldigheid van de beschuldiging van de) schending van democratische rechten in Catalunya door de regering van Rajoy.

Hoe dan ook, de Catalaanse Troebelen is een ernstige crisis die alle Europeanen nú aangaat.

Lees de brief op het weblog van Alfred-Maurice De Zayas:
https://dezayasalfred.wordpress.com/…/media-statement-viol…/

Ook de lopende discussie in de commentaren op die plaats is zeer verhelderend.

Alfred de Zayas heeft de brief geschreven op persoonlijke titel. Dat past bij de wijze waarop hij als “independent expert” is verbonden (of juist niet) aan de VN. Over de rol van de “Independent Expert on the promotion of a democratic and equitable international order” :
“An Independent Expert is a Special Procedure mechanism appointed by the Human Rights Council to examine and report on a specific human rights issue or theme. This position is honorary and the expert is not United Nations staff nor paid for his/her work.” (http://www.ohchr.org/EN/Issues/IntOrder/Pages/IEInternationalorderIndex.aspx). Voor een korte biografie van de persoon die deze rol nu dus vervult, zie http://www.ohchr.org/EN/Issues/IntOrder/Pages/AlfredDeZayas.aspx

Voor de verwerking van deze brief in een Catalaans nieuwsbericht, zie http://www.catalannews.com/…/un-independent-expert-on-the-p…

Voor de enthousiaste reacties van Catalanen op deze bijval, zie de commentaren bij het bericht van deze brief op de Facebook pagina van de president van de Generalitat de Catalunya, Carels Puigdemont: https://www.facebook.com/KRLSPuigdemont/

(Feliz Coll vertelde me hier gisterenavond over. Volgens mij kwam de tip van Angela Coll – beiden bedankt!)

De Catalaanse Troebelen 3 – Visca Catalunya lliure!

door

Facebook stukje d.d. 12 september 2017

Visca Catalunya lliure! Leve het onafhankelijke Catalonië. Gisteren vierden de Catalanen hun nationale feestdag, La Diada, een dag die merkwaardig genoeg juist het einde van de kansen op een onafhankelijk voorbestaan van Catalonië gedenkt. De Catalaanse onafhankelijkheid, die in diplomatieke zin gestoeld was op de kroon van Aragón, is gesneuveld in de Spaanse Successieoorlog met het beleg van Barcelona door Spaanse (d.w.z. Castiliaanse) en Franse troepen. Op 11 september 1714 is het Catalaanse verzet definitief gebroken. Die dag van het grote verlies markeert nu als het ware de gedroomde wederopstanding van Catalunya. Men viert daar dus de verwachte fenix.
Na de bloedige nederlaag in 1713-1714 werd Catalunya “kroonloos” ingelijfd in de centraal geleide nationale staat Spanje. En nu, op 1 october, zullen de Catalanen een eigenwijs referendum houden over hun onafhankelijkheid. Velen zijn vóór. Toch is de uitkomst geen uitgemaakte zaak. Het ja-woord zou, mede door bangmakerij van de kant van de Spaanse overheid (vergelijkbaar met de rol van Labour in het Schotse referendum inzake onder meer de pensioenen; daarbij komt dat het referendum nu niet geldig zal zijn volgens de constitutie van Spanje, dus van de oorspronkelijke “veroveraar”), toch ook nog tekort kunnen schieten.
Maar niet iedereen is defaitistisch. Catalunya zou het immers ook kunnen blijken te redden. Het land zou er, na afscheiding, wellicht beter voor staan dan menig Europeaan nu denkt. De plannen voor een overgangsperiode zijn zorgvuldig uitgewerkt en publiek gemaakt. Ook de vorming van een eigen legermacht is voorzien en tot in de puntjes op papier reeds voorbereid.
Maar de politieke elite van Europa is nog niet bereid te denken aan de vertegenwoordiging van Europeanen volgens staatsrechtelijke eenheden anders dan die van de nationale lidstaten. Dat zou juridisch natuurlijk ook niet zonder meer kunnen omdat het immers een samenwerkingsverband is van die nationale staten gesmeed door verdragen tussen die partijen. Maar juist die Europese Unie van nationale staten staat tot in de kern ter discussie, in alle landen, met ook nog eens een groeiende kloof tussen het Noorden en het Zuiden (dat zich kapot bezuinigd voelt door de “austerity” politiek van met name de Duitsers en de Nederlanders en dat zich bijna geheel verlaten voelt in hun pogingen de immigratiestromen op te vangen), en tegelijkertijd tussen het Westen en het Oosten (dat maar niet lijkt te willen accepteren dat er behalve lusten ook lasten kleven aan het EU lidmaatschap).
Terwijl hele volksstammen zich compleet aan het verliezen zijn in de schimmige vraagstukken van de “identiteitspolitiek” raken de meer fundamentele kwesties die ooit behoorden tot de sociale-economische sfeer steeds verder naar de achtergrond zodat, pregnant gesteld, “alle arbeiders” van de EU zich niet meer onderling solidair voelen en niet langer focusseren op hun gemeenschappelijke belangen. En zo speelt het eindeloze identiteitsgewauwel de neoliberalen in Europa (wellicht als onbedoeld bijproduct) duidelijk in de kaart. Ik betreur deze slopende ontwikkeling. Niettemin ben ik voor de accommodatie van een groter accent op de profilering van regionale belangen in Europa – en dat gaat verder dan de kwestie van “identiteiten”. Het zou wellicht beter zijn als de burgers van de lidstaten hun eigen en meest naburige belangen meer direct behartigd zouden zien worden in de Europese democratie. Streeksgewijs als het ware. Daar zouden Zuid-Italianen, bijvoorbeeld, ook mee geholpen worden. Laten we eerlijk zijn: veel nationale staten zijn kunstmatige collectieven, soms 18e eeuwse maar vooral 19e eeuwse constructies, die de laatste decennia steeds meer bestuurlijke en politieke verantwoordelijkheden hebben verschoven aan de ene kant naar boven (EU) en aan de ander kant naar beneden (decentralisatie). Zo heeft de nationale staat veel legitimiteit verloren en, in tegenstelling tot Thierry Baudet, vind ik dat helemaal niet erg. Er staat in dit opzicht ook vast veel te gebeuren: de EU is immers nog steeds een groots project in ontwikkeling.
Maar al zou een “Europa van regionen” (of van “stadsgebieden” en “plattelandsverbanden”) voorlopig misschien voorbij de horizon liggen, en zou dus, zeg, Groningen ook niet apart gehoord kunnen worden in Europa, dan nog zou het mogelijk moeten zijn om de geldigheid van de samenstelling van sommige van de lidstaten in twijfel te trekken. En de onrechtvaardigheden eventueel te corrigeren. Dat beogen de Catalanen natuurlijk. Zij zullen zich als eigen nationale staat willen aanmelden als aspirant lid van een nieuwe EU.
Juncker heeft zich al fel uitgesproken tegen die mogelijkheid en staat zo pal achter de Spaanse overheid. (Tegelijkertijd staat hij een sterkere EU voor die in algemene zin de geldigheid van de nationale staat natuurlijk alleen nog maar verder zal uithollen.) Maar zouden we dan echt moeten toestaan dat vele miljoenen Europeanen zo opeens buiten de Europese Unie vallen? Wij krijgen morgen de eerste najaarstorm van misschien wel windkracht 10. De Catalanen krijgen sterkere wind tegen. Ik wens ze veel succes. Van harte: Visca Catalunya lliure! Leve het onafhankelijke Catalonië.

Sceptische inschattingen van de kansen van een onafhankelijk Catalunya zijn alomtegenwoordig. Een voorbeeld uit de krant van vandaag:

http://www.catalunyapress.cat/…/empresaris-catalunya-alerta…

Voorstanders zijn eveneens alomtegenwoordig, zo ook in de bundels:

Oriol Amat, Núria Bosch e.a., Economia de Catalunya. Preguntes i respostes sobre l’impacte econòmic de la independència (Comissió d’economia Catalana, Col.legi d’Economistes de Catalunya: Profit Editorial s.l., s.d. [Barcelona 2014]

Liz Castro, red., met een voorwoord van Artur Mas, What’s up with Catalonia? / ¿Qué le pasta Cataluña? (Catalonia Press: Ashfield Massachusetts 2013)

Voorbeeld van een oproep tot de heroverweging van de “oude” logica van nationale staten in een nieuw bedachte Europese Unie:

Ramon Tremosa en Aleix Sarri, L’Europa que han fet fracassar (Pòrtic: Barcelona 2016)

Juncker’s herhaalde weigering om de Catalanen eventueel tegemoet te komen:
http://www.lavanguardia.com/…/juncker-catalunya-fuera-ue-se…

foto van Huib J. Lirb.

De Amsterdamse rondvaartbootvergunningenloterij – Een Facebook tekstje

door

Zonder echt rekening te hebben willen houden met de duurzame waarde verzonken in een bestaande vloot en, daarmee, de gevestigde commerciële belangen van veterane ondernemers, heeft de gemeente Amsterdam de markt voor toervaart in de Amsterdamse grachten gisteren willen open gooien met een “loting”. Jawel, goed bestuur leer je bij de Postcode loterij!

Nu heb ik zojuist het woord “duurzaam” gebruikt in de oorspronkelijke betekenis (“van lange duur”) en dat kan verwarring wekken; want ik begrijp dat men de vloot wil “verduurzamen” in de zin van “vergroenen” door onder andere de boten te (laten) elektrificeren. Maar moest die doelstelling nu persé worden gekoppeld aan dat andere oogmerk, te weten, de bevordering van de eerlijke concurrentie op deze markt? De Europese Unie (of althans het een of andere orgaan daarvan) bepaalde kennelijk dat nieuwe rederijen (of althans rederijen die nieuw zijn voor dit vaargebied) ook tot de Amsterdamse grachtengordel moesten worden toegelaten. Dit viel uiteraard goed bij de neoliberalen in de stad, maar zouden ze nu echt blij moeten zijn met de resulterende slachting onder de Amsterdamse rederijen?

Verwarring lijkt me het passende trefwoord voor de hele procedure van gisteren. Een loting met een voorselectie vol dubbelzinnigheden geplaagd gecombineerde en deels tegenstrevende doelstellingen.

Want als verduurzaming van de vloot tegen 2020 nu echt de bedoeling was, hoe kan het dan worden verantwoord dat een rederij als ’t Smidtje buiten de boot is gevallen nadat die nu juist een boel “vergroende” schepen in de vaart heeft gebracht? De weging per categorie die bij de loting is toegepast is klaarblijkelijk vertroebeld door tegenstrijdigheden; in milieutechnisch opzicht duurzame scheepjes (van toch nog bijna een miljoen euro per stuk) konden niettemin worden afgewezen op grond van de “beeldbepalende” eigenschappen.

“Zo hoorde Tomas de Smidt van de middelgrote rederij [‘t] Smidtje met tranen in zijn ogen dat al zijn acht schepen boven de 14 meter niet meer welkom zijn in de binnenstad. Zelfs de schepen die hij recent met subsidie van de gemeente had omgebouwd tot elektrisch aangedreven zijn niet beeldbepalend genoeg.” (http://www.volkskrant.nl/…/-slachting-in-amsterdamse-grach…/). Andere kleine rederijen – en laten we wel wezen, dat is de kostwinning van een boel mensen – zijn eveneens afgewezen en uitgeloot. Dus terwijl de iconische rondvaartboten uit de 1960er jaren zijn gered op grond van hun beeldbepalend belang, is een gerenoveerde salonboot uit 1927 geweerd. (En zou men erin geslaagd zijn het ijkpunt voor dat beeldbepalende belang te koppelen aan het feit dat de grachtengordel UNESCO Werelderfgoed is? De boten van Kooij en Lovers waren er evenmin in de 17e eeuw. Maar dit terzijde.)

De ramp is groot. Het Parool meldt dat de oude trekschuit van 1880 het ook niet heeft gered: “Ook de oudste boot van de stad, trekschuit de Hildebrand uit 1880 van Rederij de Nederlanden, moet de grachten uit”. (http://www.parool.nl/…/rederijen-moeten-boten-naar-schroot…/)

En zo is een notaris die deel uitmaakt van een kantoor dat het Griekse woord voor “schipper” (“nauta”) in zijn naam draagt instrumenteel geworden in het zinken van de “notarisboten” van weleer. Waarom werden sommige salonboten zo genoemd? Dat weet Feliz te vertellen!

IJsvogel

door

Vandaag heb ik met de FZ1000 opnames gemaakt van een IJsvogel. Het is vanwege gebrek aan vertrouwdheid met het toestel niet gelukt de video opnames op tijd goed scherp en steady te krijgen – het vogeltje heeft me verrast – maar de pogingen hebben me toch een paar mooie beelden opgeleverd. En de ijsvogel had een visje te pakken!

IJsvogel met visje op een lisdodde aan de sloot achter de eendenkooi op Ruigoord ©2016 Huib J. Lirb

IJsvogel met visje op een lisdodde aan de sloot achter de eendenkooi op Ruigoord ©2016 Huib J. Lirb

Zie hier de duik. Door een verkeerde reflex miste ik helaas de gang naar boven.

IJsvogel duikt sequentie 4K. ©2016 Huib J. Lirb

IJsvogel duikt sequentie 4K. ©2016 Huib J. Lirb

De vis wordt eerst een paar keer zijwaarts geslingerd om vervolgens nog even te worden opgegooid om ‘em dan in de goede positie op te kunnen vangen. “Niet spelen met je eten!”

Ijsvogel maakt visje af. ©2016 Huib J. Lirb

Ijsvogel maakt visje af. ©2016 Huib J. Lirb

 

 

 

Continent op Drift – Paniek in de Politiek

door
Zicht op de Vesuvius vanaf het forum van Pompeii. Foto ©2012 Sofia J. Lirb

Zicht op de Vesuvius vanaf het forum van Pompeii. Foto ©2012 Sofia J. Lirb

Gisteren hebben we op Canvas een aflevering gezien van Rise of the Continents, met Iain Stewart, over de beweging van continentale (tektonische) platen, de zelfdestructie van de oceaanvloer Thetis in een eeuwen durende onstuimige reis van het Indiase subcontinent over een kolossale magmapluim op de weg van Madagaskar naar Azië, en de vorming van het ons bekende Eurazië achter het botsingsgebied langs de lijn Himalaya-Taurus-Balkan-Alpen. Dat gewelddadige proces duurt ook nu nog gewoon voort in de trage geologische tijd. De Himalaya is een actieve kreukelzone waar de opgerolde oceaanvloer inmiddels het dak van de wereld heeft bereikt, getuige de fossielen van schaaldieren die miljoenen jaren geleden in de modderige bodem ooit zijn afgezet. Er wordt er ter plaatse eentje gevonden, op camera. Een geoloog zoekt kiezels en tikt er zomaar een eentje met een ammoniet open. Fascinerend allemaal.

Links: Vergelijkbaar fossiel van een ammoniet, een intvisachtig zeeschaaldier, uit de privécollectie van S.J. Lirb, gefotografeerd voor deze gelegenheid in de rode aarde van Apulië. Foto ©2015 H.J. Lirb. Rechts: Feliz rijdt door Napels met de Vesuvius in de achtergrond.©2012 HJ Lirb

Links: Vergelijkbaar fossiel van een ammoniet, een inktvisachtig zeeschaaldier, uit de privécollectie van S.J. Lirb, gefotografeerd voor deze gelegenheid in de rode aarde van Apulië. Foto ©2015 H.J. Lirb.  Rechts: Feliz rijdt door Napels met de Vesuvius in de achtergrond.©2012 H.J. Lirb

We horen ook dat Italië, zelf over de lengte in de kreukel van de Apennijnen geplooid, nu nog steeds door door Afrika (dat wil zeggen, de rest van de Afrikaanse plaat of schol) dieper de Alpen wordt ingedrukt. Zuid-Italië is niet toevallig een seismisch en vulkanisch zeer actieve regio, met onderzeese supervulkanen bij Sicilië en Napels en natuurlijk de vertrouwde bovengrondse “jongens” Etna, Stromboli, Vesuvius en nabijgelegen de Campi Flegrei (klik hier voor mijn blogartikel uit 2006 over de Siciliaanse supervulkaan). Het door de onderschoven zeebodems meegesleurde water vindt zijn weg hier en daar naar buiten in explosief lava. Op de stomende hellingen van de vulkaan Stromboli vertelde Stewart hoe de botsing nog steeds in volle gang is en dat uiteindelijk de Middellandse Zee zal erdoor zal verdwijnen. Afrika komt eraan. Nou, dát zal de VVD-ers en PVV-ers met vreemdelingenvrees beslist wakker houden! Niet alleen de Afrikanen komen naar Europa, hun hele continent komt ook mee! De Grote Geblondeerde Griezel zal er niets tegen kunnen beginnen, al richt hij er een Anti-Tektonische Beweging voor op. Geologisch genieten.

Ouderwets knip- plak- kladder- en typewerk in "Continent op Drift", het aardrijkskundewerkstuk dat ik in 1981 voor school heb gemaakt. Ik wist klaarblijkelijk nog niet hoe je "Middenlandse Zee" moest spellen. Tot zover dus "de goede oude tijd", "bij ons was alles beter", "de jeugd van tegenwoordig kan niet eens meer fatsoenlijke spellen" etc.

Ouderwets knip- plak- kladder- en typewerk in “Continent op Drift”, het aardrijkskundewerkstuk dat ik in 1981 voor school heb gemaakt. Ik wist klaarblijkelijk nog niet hoe je “Middenlandse Zee” moest spellen. Er zitten ongetwijfeld nog meer spel- en typfouten in. (Veel plezier ermee.) Tot zover dus “de goede oude tijd”, “bij ons was alles beter”, “de jeugd van tegenwoordig kan niet eens meer fatsoenlijke spellen” etc. ©1981/2015 H.J. Lirb