Wekelijkse demonstratie tegen de vervolging van Catalanisten in Girona (30 juli 2018), ©2018 Huib J. Lirb

Je zou zeggen dat de Spaanse Justitie zo onderhand wel bereid zou zijn een stapje terug te doen. Immers, in de loop van het vorige en het huidige jaar is er  toch zeer stevige kritiek gekomen op de vervolging van Catalaanse politici (Puigdemont c.s.), opinieleiders (Quixart en Sànchez), kunstenaars (Valtonyc) en politieambtenaren (Trapero c.s.). De Spaanse Staat is schuldig aan het schenden van mensenrechten (waaronder dat van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren) volgens de verklaringen van prominente specialisten op het gebied van mensenrechten en internationaal recht (Alfred Maurice de Zayas, Ben Emmerson, Aamer Anwar, Paul Beckaert) en van non-gouvernementele mensenrechtenorganisaties (Human Rights Watch, Amnesty International). Soortgelijke kritiek is impliciet in de weigering van Belgische, Zwitserse, Schotse en Duitse rechters om uitgeweken Catalanisten uit te leveren of over te dragen voor het delict van rebellie bij gebrek aan het gebruik van geweld of de aanstichting daartoe (zie voor verwijzingen desgewenst mijn eerdere artikelen in de serie “De Catalaanse Troebelen” op www.lirb.nl). Zo nu en dan horen we ook hard protest van politici in Europese landen (Vlaamse N-VA politici als Peter de Roover, zoals in De Afspraak van 19 october 2017, en Jan Peumans, voor welke zie, o.a.: https://www.demorgen.be/politiek/peumans-veroorzaakt-diplomatieke-rel-met-spanje-met-brief-naar-opgesloten-catalaanse-politica-b0759e3e/; en https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/10/17/opinie-pieter-bauwens-waarom-peumans-gelijk-heeft/) of in het Europees parlement (41 europarlementariërs op 3 october 2018, waarvoor zie (http://www.catalannews.com/politics/item/meps-wear-yellow-to-demand-release-of-catalan-leaders-from-jail; maar eerder al in februari: http://www.catalannews.com/politics/item/it-is-outrageous-to-have-political-prisoners-in-europe-says-un-expert). 

Grafitto in Girona (augustus 2018) “Llarena go Home CDR” (©2018 Huib J. Lirb)

     Maar alle kritiek ten spijt, blijft de hele zaak onverminderd verhit doorstoven in een Europese doofpot terwijl het Spaanse Hooggerechtshof onder leiding van rechter Pablo Llarena de druk zelfs methodisch opvoert. De bekende beklaagden, waarvan enkelen nu al een jaar in voorlopige hechtenis zitten (https://www.elperiodico.cat/ca/opinio/20181015/editorial-un-any-de-preso-preventiva-7089805), zullen in de komende weken eindelijk formeel worden voorgeleid (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/10/25/catalaanse-onafhankelijkheidsleiders-doorverwezen-naar-rechtbank/). Tot hun aanhoudende ongeluk, waarschijnlijk. Ze zullen moeten boeten, zo vrees ik, voor de organisatie van het referendum over de onafhankelijkheid van Catalonië en voor het uitroepen van de Catalaanse Republiek ten gevolge van de uitslag van dat referendum. Hoewel dat allemaal is gedaan volgens democratische procedures en principes, komt het gehele “proces” voor de Spaanse politiek-en-justitie (een eenheid in de Spaanse Staat) neer op “rebellie”, strafbaar met 25 of zelfs 30 jaar. Alsof het onrecht nog niet stuitend genoeg was, worden nu ook de leden van de kiescommissie, die vorig jaar netjes door het parlement was aangesteld (http://directe.larepublica.cat/acn/765134/marc-marsal-jordi-matas-marta-alsina-tania-verge-i-josep-pages-els-candidats-de-jxsi-i-la-), wegens hun “medeplichtigheid” aan dat democratische proces aangeklaagd voor de delicten van “ongehoorzaamheid” en “ongeoorloofde aanwending van bevoegdheden” (machtsmisbruik). Tegen deze mensen (Marc Marsal, Jordi Matas, Marta Alsina, Tània Verge en Josep Pagès) eist de aanklager nu een gevangenisstraf van 2 jaar en 9 maanden (http://www.ccma.cat/324/la-fiscalia-demana-2-anys-i-9-mesos-de-preso-per-als-sindics-electorals-de-l1-o/noticia/2883189/). Naar (mijn) verwachting zullen de honderden burgemeesters, schooldirecteuren en anderen die de stemlokalen hebben mogelijk gemaakt dadelijk ook aan de beurt komen. Ze waren van te voren reeds gewaarschuwd (https://www.bbc.com/news/world-europe-41262254; https://elpais.com/elpais/2017/09/13/inenglish/1505312479_083026.html).  De Spaanse Staat is immers traditioneel wraakzuchtig….

Verantwoording. Voor de ondersteuning van de geldigheid van mijn beweringen kan ik desgevraagd (en voor zover redelijk) verwijzingen produceren.