De Catalaanse Troebelen 23 – democratische actie gelijkgesteld met georganiseerde criminaliteit

De Guardia Civil stelt de organisatie van het referendum over Catalaanse onafhankelijkheid van 1 october vorig jaar gelijk aan “georganiseerde criminaliteit” (https://www.elperiodico.cat/ca/politica/20180214/informe-guardia-civil-1-o-referendum-unilateral-tribunal-suprem-6624763). De Spaanse Justitie is het daar klaarblijkelijk mee eens want de meest prominente organisatoren zijn nu al bijna vier maanden in “voorlopige” hechtenis – dat wil zeggen meer letterlijk “preventieve” hechtenis want ze zouden nog steeds dezelfde democratische idealen nastreven (o.a. http://www.catalannews.com/politics/item/junqueras-appeals-to-spain-s-constitutional-court-for-freedom). Zolang de Catalanisten niet voor (georganiseerde) gewelddadigheden kunnen worden veroordeeld, blijft hun recht om te ijveren voor zelfbeschikking echter overeind in internationaal recht (o.a. http://www.lirb.nl/historia-the-historyliner/de-catalaanse-troebelen-22-twijfels-over-de-kwaliteit-van-de-spaanse-democratie/). Toch gedoogt de EU, geheel in tegenspraak met de morele grondvesten van de unie, nog steeds het feit dat een van de lidstaten nu al langer dan 100 dagen burgers in politieke gevangenschap houdt. Daarbij verbleekt de schande van onze Halbe leugens.
 
Tot dusver zijn de Spaanse autoriteiten er niet in geslaagd om aannemelijk te maken dat er sprake was van gewelddadige actie ten behoeve van het onafhankelijkheidsstreven, noch van het feit – op enkele incidenten na – noch van de intentie ertoe of de organisatie ervan. Er is met groot omhaal gesproken over het lot van de Spaanse diender die tijdens het politiegeweld een snee in zijn vinger heeft opgelopen; over de stoel die tegen een lid van de Spaanse oproerpolitie aan is gegooid toen hij het stemlokaal binnenstormde; over de twee gevallen waar een Catalaanse burger tegen een gevloerde Spaanse diender heeft geschopt; en over het omgooien van dranghekken op straat voor de wielen van Spaanse politiewagens (o.a. http://www.ccma.cat/324/un-traumatisme-al-dit-entre-les-lesions-mes-greus-als-policies-nacionals-l1-o/noticia/2835593/). Maar dat zijn individuele acties geweest die numeriek in het niet vallen tegen de talloze gevallen van het systematische politiegeweld waarvoor op 1 october meer dan 1000 burgers zich medisch hebben moeten behandelen. In Girona zijn inmiddels de processen begonnen tégen dat Spaanse politiegeweld – er staan meer dan 200 zaken op de rol – maar de slachtoffers hebben tot nu toe van de rechters alleen maar tegengeworpen gekregen dat ze maar niet medeplichtig hadden moeten zijn aan de illegaliteit van dat referendum (https://www.ara.cat/comarquesgironines/Girona-dintentar-culpabilitzar-les-carregues-policials_0_1960004124.html). De regering, justitie en de guardia Civil zijn er zeer op gebrand om de suggestie te wekken (of neutraler gesteld “te bewijzen”) dat de Catalanisten toch bewust hebben aangezet tot geweld.
Pas wanneer “het proces” (de weg naar onafhankelijkheid) aldus gecriminaliseerd zou zijn geworden, zouden de Catalanisten zich in althans déze samenstelling van betrokkenen diskwalificeren als democraten in het licht van het internationaal recht. Dat staat immers alleen vreedzame middelen toe. De unionisten (zij die Spanje bijeen willen houden) willen de Catalanisten dus maar al te graag zien als (potentieel) geweldadig.
Toen een paar dagen geleden de Spaanse televisiezender TVE een Catalaanstalige verklaring van de ANC (Assemblea Nacional Catalana) in Castiliaanse betiteling vertaalde, maakte de vertaler een “fout” waardoor ten onrechte de suggestie van gewelddadige intentie werd gewekt: de ANC verklaarde namelijk zijn intentie om steun te mobiliseren voor  “moedige acties”, of die zelf te ondernemen, tegen de nalatigheid (van de rechtsstaat) om het machtsmisbruik van de staat aan de orde te stellen alsook de belemmering van de aanstelling van Puigdemont als democratisch gekozen president van Catalonië (o.a. https://www.elperiodico.cat/ca/politica/20180212/tve-tradueix-accions-valentes-per-accions-violentes-en-una-noticia-sobre-lanc-6618190).

De verklaring van de Assemblea Nacional Catalana van 10 februari 2018

 

In de grafische aankleding van het beeld is een Castiliaanse titel aangebracht met een betekenisvolle fout. Still van een beeld van de TVE uitzending gereproduceerd door onder meer El Periodico.

In de grafische aankleding werd “moedige acties” vervangen door “gewelddadige acties”, en dat is “acciones violentas” in het Castilliaans (zie voor het videofragment https://www.vilaweb.cat/noticies/video-tve-tradueix-valentes-per-violentes-en-un-comunicat-de-lanc-rtve-manipulacio-assemblea/) . Het is dus alsof men in plaats van “accions valentes” de  woorden “accions violentes” las. Zo heeft de nationale televisiezender bij het algemeen publiek van overwegend unionisten in Spanje de suggestie van criminele intentie gewekt. Het verweer dat de vertaler gewoon een foutje zou hebben gemaakt (…bedankt) is ongeloofwaardig – al zou dit ironisch genoeg mooi  demonstreren hoezeer het taalverschil al verwijst naar de eigenheid van de Catalaanse cultuur. Velen zien er toch een kwade opzet in van de nationale televisiezender. De ANC heeft aangekondigd aangifte te doen van bewuste manipulatie van nieuws door RTVE (http://www.catalannews.com/society-science/item/pro-independence-organization-to-take-legal-action-against-spanish-tv). Kwade opzet of niet, de effecten zijn hoe dan ook reëel: de suggestie van een gewelddadige intentie van de Catalanisten is immers weer gewekt of versterkt en dat kan op termijn grote gevolgen hebben voor de wijze waarop het Spaanse publiek de eventuele ontwikkelingen op het gebied van internationaal recht zal interpreteren en op welk draagvlak de unionisten uiteindelijk zullen kunnen bouwen.

Want over onafhankelijkheid gesproken: zou de pers daar niet naar moeten streven?