De VS hebben 11 Jemenieten vrijgelaten die ze 20 jaar geleden hadden ontvoerd en al die tijd hebben vastgezet, ondervraagd, getreiterd en gemarteld in hun extra-justitiëel gevangenenkamp op Cuba. Deze mensen zijn nooit aangeklaagd, niet berecht, niet verdedigd, en niet veroordeeld –– behalve dan tot een illegaal opgelegde detentie. Als waren zij gijzelaars. Ik denk ook niet dat ze veel visite hebben gehad van hun familie daar op de verboden militaire basis zo’n 12.500km van huis. Na 20 jaar in de hel van Guantanamo te hebben vastgezeten mogen ze volgens het Pentagon nu eindelijk “hun leven hervatten”, zo lezen we (zie noot 1). Fideel van de VS.
.
.
De wederrechtelijke vrijheidsberoving, willekeurige opsluiting en marteling is een samengestelde misdaad gepleegd door de VS op het zelfverzonnen gezag dat deze hegemoon meent te kunnen ontlenen aan zijn rol als leider in de wereldwijde strijd tegen “terrorisme”. Dit is de Global War on Terror (GWOT) / War Against Terror (WAT) die zijn formele start vindt met het presidentschap van George W. Bush (zie noot 2). In deze strijd tegen terroristen is “alles” geoorloofd, zo redeneert men hier in de “vrije wereld” naar Amerikaans voorbeeld.
.
In het kader van de GWOT/WAT hebben dominante natiestaten als de dragers van het nieuwe imperialisme zich steeds vaker het recht aangemeten, “gearrogeerd”, om militaire aanvallen uit te voeren op het grondgebied van anderen, onder het mom van “preventieve zelfverdediging” of “vergelding”, met elementen van collectieve bestraffing, dus geheel in strijd met de principes van onderscheid, proportie en voorzichtigheid.
.
In het kader van de GWOT/WAT hebben dominante natiestaten als de dragers van het nieuwe imperialisme zich steeds vaker het recht aangemeten, “gearrogeerd”, om militaire aanvallen uit te voeren op het grondgebied van anderen, onder het mom van “preventieve zelfverdediging” of “vergelding”, met elementen van collectieve bestraffing, dus geheel in strijd met de principes van onderscheid, proportie en voorzichtigheid.
.
Onze politieke en journalistieke goegemeente keurt deze wetteloosheid goed zolang het gaat om bijvoorbeeld de moordaanslag op personen, zelfs met hun gevolg en eventuele omstanders, als de bevelhebber van de Iraanse Republikeinse Garde, de leider van Hamas in Iran of die van Hezbollah in Libanon; maar veroordeelt dergelijke aanslagen indien die gepleegd door de Russen op dissidenten zoals gebeurd is in het Verenigd Koninkrijk. Begrijpelijk, maar niet minder wetteloos. Ook de stille massamoord op inwoners door het opleggen van sancties maakt deel uit van het repertoire van de GWOT/WAT (noot 3).
.
.
“The WAT might be crudely understood in terms of three concepts: the doctrine of pre-emptive self-defence (PESD); the concept of ‘rogue states’ the most prominent of which constitute an ‘Axis of Evil’; and the idea of democracy promotion in order to transform these violent and threatening entities.” (Anghie 2007, 275, zie noot 2).
.
.
Zodra een persoon of groep op de lijst is gezet van “terroristen” hebben de kampioenen in deze “oorlog” vrij spel. Dit levert een menigte aan vogelvrije mensen op en talloze slachtoffers, zoals die van Obama’s drone-aanvallen in West-Azië, of de 500.000 kinderen in Irak die volgens Madeleine Albright terecht waren geofferd ter bevordering van “de democratische rechtsorde” (noot 4), en nu weer de ontelbare slachtoffers van de VS/Israel in Palestina, Gaza en Libanon, etc. door de bestempeling van de gehele bevolking waaruit verzetsmensen voorkomen tot “terroristen”. De levensgevaarlijke degradatie kan individuen betreffen of groepen mensen. Internationaal recht wordt geacht niet van toepassing te zijn op “non-state actors”, “terroristen” die geen natiestaat vormen. Internationaal Humanitair Recht (IHL) wordt in de praktijk echter ook zoveel mogelijk van tafel geveegd omdat “terroristen” door hun (toegedichte) beestachtigheid geacht worden hun menselijkheid te hebben verloren.
.
.
Maar ook hele samenlevingen kunnen door de GWOT buiten het recht worden gezet. Dat gebeurt wanneer de kampioenen van de GWOT/WAT hebben geoordeeld dat de bedoelde staat wordt gedomineerd door een regime dat niet voldoet aan de juiste kwaliteitseisen, gemeten naar het westers model van de democratische rechtstatelijkheid –– in welk verband het recht opeens weer wel mag worden meegeteld! Dan wordt zo’n staat een “rogue state”. Logica en consistentie hebben hier weinig mee te maken.
.
.
Dit is de Real-Politike uitwerking van het nieuwe imperialisme dat door de VS wordt gevormd en geleid. Na de aanslagen van 11 september 2001 verklaarde Bush de oorlog aan…. ja, aan wie? Potentieel aan alle onwelgevallige anderen, inzonderlijk “the violent and barbaric non-European ‘other’”. De VS hebben het pad van de rechtstatelijkheid daarmee verlaten met, tot nu toe, totale straffeloosheid. Het is niet voor niets dat de VS (en Israel) de jurisdictie van het Internationaal Strafhof niet erkennen.
.
.
De GWOT/WAT heeft het internationaal recht een doodsteek gegeven. De willekeurige discretie van de “Hegemoon” is nu echt de standaard geworden in de woorden en daden van het nieuwe imperialisme. En de verguizing van “de ander” leidt, in mijn woorden, direct tot islamofobie en arabierenhaat. Vergelijk deze gedachte met de visie van de rechtsgeleerde Anthony Anghie: “The sense that we are now moving back, in some curious fashion, to pre-modern times is also suggested by the fact that the terrorist bears important resemblances to the peoples of the Muslim world that have, for centuries, been the enemy against whom this theory has been applied. President Bush himself made this clear shortly after the attacks of 9/11, when he referred to the emerging battle against terrorism as a ‘crusade’. And it is precisely in the Middle East that the war is being waged in its most extreme form.” (Anghie 2007, pp. 273-275, zie noot 2).
.
En onze goegemeente slikt het zonder morren en met weinig tot geen kritiek. Daarom lees je aan het slot van het online artikel van de NOS over de elf vrijgelaten Yemenieten de volgende drogredenering:
En onze goegemeente slikt het zonder morren en met weinig tot geen kritiek. Daarom lees je aan het slot van het online artikel van de NOS over de elf vrijgelaten Yemenieten de volgende drogredenering:
“Omdat de gevangenis niet op Amerikaans grondgebied ligt, konden mensen die als mogelijke terrorist werden gezien er zonder enige vorm van proces, zonder rechten en zonder uitzicht op vrijlating worden opgesloten. Vanaf het begin kwamen berichten naar buiten over marteling, zoals waterboarden.” (NOS, zie noot 1). –––––– Hoezo, “omdat…konden…”? Je ziet hier heel duidelijk hoe mensen die door de GWOT/WAT vogelvrij zijn verklaard ook nog eens fysiek buiten het domein van de wet zijn geplaatst, met de belachelijke mededeling dat de militaire basis van Guantanamo Bay niet zou behoren tot het grondgebied van de VS. Op die plek bestaat eenvoudigweg geen recht. De NOS lijkt deze kwalijke “legitimatie” gewoon te accepteren.
.
.
••••••••••••••••••••••••••••••
Noot 1.
“VS laat 11 gevangenen Guantánamo Bay vrij”, NOS online 6 januari 2025. https://nos.nl/…/2550807-vs-laat-11-gevangenen…
.
.
Noot 2.
War Against Terror (WAT): Anthony Anghie, Imperialism, Sovereignty and the Making of International Law Cambridge 2007. Global War on Terror (GWOT): Sean R. Roberts, The War on the Uyghurs. China’s Campaign Against Xinjiang’s Muslims, 2021.
.
.
Noot 3. Alfred de Zayas, Building A Just World Order, Clarity Press, Atlanta 2021, 210-212, 221 en, toegepast op Venezuela, 423-424. Voor meer detail over het “genocidale” effect van de VN sancties tegen Irak zou ik wellicht het boek moeten lezen van de nauw betrokken Assistent Secretaris Generaal van de VN en “UN Humanitarian Coordinator for Iraq from 1998 to 2000”, H.C. Von Sponeck, A Different Kind of War: The UN Sanctions Regime in Iraq, Berghahn 2006 (non vidi).
.
.
Noot 4. De ontwikkeling van het nieuwe imperialisme ten koste van het Internationaal recht of meer precies met MISBRUIK van het internationaal Recht (de VN) had een voorgeschiedenis voorafgaand aan Bush jr. Madeleine Albright, o.m. gewezen Minister van Buitenlandse Zaken van Clinton en afgevaardigde van de VS in de Veiligheidsraad, bijgenaamd de Magere Hein van Irak, bevestigde tijdens een interview voor Sixty Minutes op 12 mei 1996 dat de dood van een half miljoen kinderen in Irak ten gevolge van de opgelegde sancties weliswaar een lastige kwestie was maar uiteindelijk wel de moeite waard: ““We have heard that half a million [Iraqi] children havedied. I mean, that is more children than died in Hiroshima,”asked Stahl, “And, you know, is the priceworth it?” –– “I think that is a very hard choice,” Albright answered,“but the price, we think, the price is worth it.” Geciteerd door Ahmed Twaij, “Let’s remember Madeleine Albright for who she really was”, Al Jazeera, Opinion, 25 maart 2022 (https://www.aljazeera.com/…/lets-remember-madeleine…). Cf De Zayas, op cit (noot 3), p. 230.