Huib J. Lirb, Facebook stukje, 28 november 2023
Naar aanleiding van een opiniestuk van Jonathan Cook in The Middle East Eye van gisteren heb ik vandaag twee zaken om te bespreken: een bezwaar tegen het gebruik van het woord “gevangenen” in de huidige context van de ruil van gijzelaars; en een bezwaar tegen de in het westen dominante uitleg van de leus “From the River to the Sea etc”.
Deel 1. De ruil van gijzelaars
Er zouden weer Israëlische “gijzelaars” zijn geruild voor Palestijnse “gevangenen.” Uit de woordkeuze blijkt de partijdigheid. Hier wordt het beeld opgeroepen van een contrast tussen, aan de ene kant, gijzelaars die hun lot niet te danken hebben aan een eigen handelen of nalaten, en, aan de andere kant, mensen die zouden zijn gearresteerd, aangeklaagd en uiteindelijk veroordeeld door een rechter omdat ze kennelijk iets op hun kerfstok hadden. Think again. Israëlische militairen stormen bijna dagelijks de gebieden van de Palestijnse Staat binnen om mensen in gijzeling te nemen, veelal vrouwen en kinderen, om ze zonder verdere rechtsgang voor onbepaalde tijd op te sluiten. De “gevangenen” worden vastgehouden in wat men eufemistisch “administrative detention” noemt (“bestuurlijke detentie”), dat wil zeggen, willekeurige opsluiting (zoals de VN dat noemt) met een vervaltermijn van zes maanden die steeds weer ongemerkt wordt verlengd naar Israelisch-militair goeddunken. Daar schuilt groot leed achter voor vele duizenden Palestijnen. Deze gijzelaars namelijk leven in grote onzekerheid onder slechte omstandigheden. Ze ondergaan vaak mishandelingen die soms ook fataal aflopen. Ook ondergaan ze doorgaans een totale ontzegging van medische bijstand, bezoekrecht, rechtshulp enzovoorts. Vaak komt er jarenlang geen rechter aan hun opsluiting te pas. En al zou er een rechter in het spel zijn, dan nog wordt “recht” gesproken in een Israelisch spel van Apartheid. Want de Palestijnen vallen onder militair recht en het is de Israëlische bezetter zelf die daarvan de spelregels bepaalt. Derhalve zijn ook deze mensen “gijzelaars” . Maar dan van de Israëlische staat.
“The intense focus on the plight of the hostages held by Hamas contrasts strikingly with the complete lack of interest, both historic and current, in Israel’s own hostages: the Palestinian women and children, often seized by masked soldiers in the middle of the night, who are locked up in Israeli jails, where they are rarely, if ever, able to see family. Though the media refer to them simply as “prisoners”, they have been either jailed without trial or prosecuted in military courts with an almost 100 per cent conviction rate.” Jonathan Cook, “How a slogan became bigger news than the murder of babies in Gaza”, Middle East Eye, 27 November 2023 (https://www.middleeasteye.net/opinion/israel-palestine-war-gaza-slogan-bigger-news-murder-babies)
Deel 2. De manipulatieve uitleg van een anti-apartheidsleus.
Ondertitel van Cook’s artikel: “‘From the river to the sea’ rejects not Israelis or Jews but the apartheid nature of Israel. This is why pro-Israel western politicians and media want to criminalise it.”
Cook’s opiniestuk gaat verder in op het hardnekkige misverstand over de betekenis van de slogan die door velen nog steeds ten onrechte wordt gezien als een oproep om de Israeli de zee in te drijven. Het is evenwel de bedoeling van die slogan om vrijheid en gelijkheid (al zal broederschap echt te ver gezocht zijn) voor ALLEN te bewerkstelligen van de Jordaan rivier tot de Middellandse Zee. Femke Halsema wil er niks van weten. De meerderheid in de Nederlandse Tweede Kamer ook niet. Dat geldt ook voor de meeste journalisten en publicisten in Nederland (zie bijv. Jan van Bethem, “Waarom de leus ‘Palestine free from the rivier to the sea’ een duistere betekenis heeft”, Nederlands Dagblad, 19 october 2023).
Toch ligt er al lang een uitspraak van het Gerechtshof van Amsterdam in een Artikel 12 procedure van 15 augustus 2023, volgens welke de leus niet strafbaar is (https://rightsforum.org/niks-mis-met-slogan-from-the-river-to-the-sea-palestine-will-be-free-oordeelt-rechter/). Die uitspraak is de meeste mensen kennelijk compleet ontgaan.
Ook de Likud partij van Netanyahu zelf gebruikt de geografische aanduiding van de rivier tot de zee in hun handvest. Ik citeer:
“The Right of the Jewish People to the Land of Israel (Eretz Israel)
a. The right of the Jewish people to the land of Israel is eternal and indisputable and is linked with the right to security and peace; therefore, Judea and Samaria will not be handed to any foreign administration; between the Sea and the Jordan there will only be Israeli sovereignty.
b. A plan which relinquishes parts of western Eretz Israel, undermines our right to the country, unavoidably leads to the establishment of a “Palestinian State,” jeopardizes the security of the Jewish population, endangers the existence of the State of Israel. and frustrates any prospect of peace.”
(https://www.jewishvirtuallibrary.org/original-party-platform-of-the-likud-party)
Met de verklaring van de Likud partij dat “between the Sea and the Jordan there will only be Israeli sovereignty” wordt het recht op Palestijnse statelijkheid expliciet ontkend. De demonstranten die nu op straat de leus roepen, erkennen in feite de noodzaak om te werken naar een enkelvoudige staat. “They recognise that Israeli governments have already created a single state across the lands that were historic Palestine, and one in which different ethnic groups are segregated and accorded different rights.” De oproep is niet een van ethnische zuivering of genocide (waar de Israeli zich juist wél schuldig aan makenof, voor de hypercritici, “aan lijken te maken”), maar het is een oproep tot “a process of decolonisation – a dismantling of illegal settlements and the revoking of segregated rights – as happened with the end of white rule in South Africa. It recognises that decolonisation is incompatible with the ideological premises on which Israel is founded.” (Jonathan Cook, MEE, 27 November 2023, https://www.middleeasteye.net/opinion/israel-palestine-war-gaza-slogan-bigger-news-murder-babies)
En het kan nog erger dan de Likud: Daniella Weiss, de aanvoerder van een prominente kolonisten-beweging, blijft volhouden dat het land dat door haar god aan het volk van Israel zou zijn beloofd, haar Eretz Yisrael, zich uitstrekt van de rivier de Eufraat tot de rivier de Nijl. Van dergelijke lieden hebben we dus nog veel meer ellende te vrezen.
Eindnoten:
Voorbeelden van rapportages aan de VN:
“Written statement* submitted by Organization for Defending Victims of Violence, a non-governmental organization in special consultative status”, d.d. 15 juli 2020 (A/HRC/44/NGO/99)(https://www.un.org/unispal/document/statement-submitted-to-the-human-rights-council-by-organization-for-defending-victims-of-violence-a-hrc-44-ngo-99/)
“Joint written statement submitted by Al-Haq, Law in the Service of Man, Al Mezan Centre for Human Rights, Human Rights & Democratic Participation Center “SHAMS”, Palestinian Centre for Human Rights, Palestinian Initiative for the Promotion of Global Dialogue and Democracy (MIFTAH), non-governmental organizations in special consultative status”, d.d. 21 September 2022 (A/77/356) (https://www.un.org/unispal/wp-content/uploads/2022/10/A.77.356_210922.pdf)
Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967, Francesca Albanese, d.d. 23 September 2021: “addresses a number of human rights concerns, in particular regarding the right of the Palestinian people to self-determination, in the context of the settler-colonial features of the prolonged Israeli occupation.” (A/HRC/48/NGO/151) (https://www.un.org/unispal/wp-content/uploads/2022/10/A.77.356_210922.pdf)
Voor een recent interview met Daniella Weiss en haar optreden in een Australische documentaire over de marteling van Palestijnse kinderen in willekeurige opsluiting, zie:
Australian Broadcasting Corporation, Four Corners Documentary Series, Season 54, Episode 2, “Stone Cold Justice” (on Israel’s torture of Palestinian children), Aired 10 February 2014 (https://vimeo.com/86575949).
Isaac Chotiner, The Extreme Ambitions of West Bank Settlers. A Leader of the Settlement Movement on Expanding Into Gaza, and her Vision for the Jewish State”, The New Yorker, 11 November 2023 (https://www.newyorker.com/news/q-and-a/the-extreme-ambitions-of-west-bank-settlers).
Voor een artikel met een strekking die vergelijkbaar is met het opiniestuk van Cook: Alain Alameddine, “What Exactly Do We Want from the River to the Sea?”, The Palestine Chronicle, 25 november 2023 (https://www.palestinechronicle.com/what-exactly-do-we-want-from-the-river-to-the-sea/#:~:text=Palestinians%20living%20under%20the%20British,the%20river%20to%20the%20sea.)
NEWYORKER.COM
The Extreme Ambitions of West Bank Settlers
A leader of the settlement movement on expanding into Gaza, and her vision for the Jewish state.