Het feit dat Al-Jazeera, toch een zeer grote en internationaal invloedrijke nieuwsorganisatie, nu door Israel is gecensureerd, verboden en bestolen (apparatuur en ander materieel in beslag genomen), lijkt bij hun collega’s in het zogenaamd vrije westen niet veel stof te doen opwaaien. Alsof het gewoon wat Saharazand was om snel weer weg te wassen: bij ons wordt Al-Jazeera immers toch door veel mensen afgeserveerd als partijdig en onbetrouwbaar (zie noot). Het feit van de censuur is weliswaar mediabreed gemeld, maar de dag erna is de journalistieke goegemeente collectief door gegaan waar men was gebleven. En het groepsdenken is nooit afgestapt van het drogbeeld van Israel als «enige democratie in het Midden-Oosten» als vertrekpunt.
Dat deze “vooruitgeschoven post van de Vrije Wereld”, zoals Israel doorgaans wordt voorgesteld te zijn, in feite juist een bewezen Apartheidsstaat is die al 75 jaar (en zeker 56 jaar) lang de Palestijnse bevolking bezet, besteelt, terroriseert, vervolgt, martelt, deporteert, verkracht, vandaliseert, vernedert, bombardeert, willekeurig opsluit, vermoordt, onder-bulldozert, demoniseert, uit-huis-zet, uithongert, biometrisch documenteert en surveilleert en ook nog eens exploiteert in de affichering van productprestaties op de internationale wapenmarkt is een structureel composiet feit van de “longue durée” dat maar moeilijk beklijft en in de berichtgeving doorwerkt.
Periodieke pieken in de geweldspiraal die met een gewelddadige bezetting gepaard gaan, worden ten onrechte gezien als “oorlogen”. Door verzetsstrijders af te schilderen als een oorlogsvoerende tegenpartij wordt de suggestie gewekt (a) dat de bezettende macht, nu immers ogenschijnlijk als een “aangevallen” macht, het recht zou hebben op zelfverdediging tegen de lieden die zich willen bevrijden uit de greep van de bezetter; en (b) dat het volgens de ongeschreven verstandhouding tussen de klassieke natiestaten van het westen geoorloofd zou zijn om een «State of Exception» op te eisen waarmee verplichtingen volgend uit internationaal recht mogen worden opgeschort uit veiligheidsoverwegingen–––denk daarbij aan de uitzondering van Guantanamo Bay, aan de inzet van “enhanced interrogation” technieken zoals “waterboarding”, of denk aan het zelfverzonnen recht om met drones op afstand hele groepen mensen te vermoorden in, tja, willekeurig welk «Verweggistan»). Rechtstatelijkheid is ver te zoeken, óók in het «Vrije Westen.» Ik zeg het maar.
Noot. Op 23 october 2023 schreef ik in een FB stukje dat “Islamofobie blijkt ook al uit de hardnekkige waarschuwing die steeds bij alle Youtube videos van Al Jazeera staat: Al Jazeera wordt geheel of ten dele gefinancierd door de regering van Qatar. Stoere waarschuwing:«geloof ze niet», is de suggestie. Dan nu de Nederlandse publieke omroep [de NPS](inclusief NOS): die is net zo goed gefinancierd door de staat. [Net zoals de BBC, de RAI, de ZDF, Arte en alle andere Europese PUBLIEKE omroep dat zijn.] So, that’s your point? Waarom wel de één en niet de ander? Antwoord: islamofobie.” Moslimhaat
Voor de Israelische ban van Al-Jazeera, zie bijv.: https://www.middleeasteye.net/news/israeli-government-votes-shut-down-al-jazeera). Dit zo mooi democratisch-ogende besluit (want) van het parlement heeft een al even rechtstatelijk-ogende basis in een wet van 1 april j.l. (https://www.middleeasteye.net/news/israel-palestine-al-jazeera-benjamin-netanyahu-parliament-campaign). Zo’n eigen wet is natuurlijk snel gemaakt. En zo lijkt “The Rule of Law” te zijn gehandhaafd terwijl men de persvrijheid zojuist verder heeft verwurgd. Overigens is deze selectieve opschorting van de persvrijheid uit “veiligheidsoverwegingen” een mooi voorbeeld van de genoemde “state of exception” die sinds The Global War on Terror in de paktijk is uitgewerkt vooral door de regeringen van Bush Jr. en Obama.